Tak to wygląda:



Nakładki na szczęki można dorobić, jednak jak potem kostkę materiału wkładam na te powierzchnię pomiędzy, to już może układać się za każdą sztuką inaczej, dodatkowo bez przeszlifowania może nie być równoległa.

Czy po zeszlifowaniu materiału (w miejscu gdzie kładzie się detal) nie powstaną jakieś luzy, które pokażą się przy dociskaniu szczęk? Nie wiem jak skonstruowanie jest to imadło, ale jeśli ruchoma szczęka jeździ po tej powierzchni to może być z tym problem?

Dzięki za odpowiedź.
Te imadła ważą od 35 do 60kg dla 150mm i dla 200mm. Masa konkretna, zastanawiam się tylko jak z tą dokładnością wykonania w tamtych czasach, plus to, że przez tyle lat swoje też przepracowały. Bison późniejsze modele robil z bardziej kwadratowymi kaształtami:



Egzemplarz który mam na oku jest starszy. Był w kilku miejscach ponawiercany na podstawie między otwartymi szczękami. Ktoś potem zaspawał otwory i wyrównał powierzchnię.

Ta ruchoma szczęka porusza się po górnej części podstawy, więc jeśli dobrze rozumiem to jak ona była niezbyt dokładnie regenerowana to już nie ma za bardzo co liczyć na równoległe przyleganie szczęk przy zamykaniu?

Niestety nie mam jak tego sprawdzić bo sprzedający bo drugiej stronie kraju.

Witam.
Chciałem się dowiedzieć na jaką precyzję mocowania można liczyć w przypadku starych imadeł Bison? Ten model to PJMa 150, były też chyba 200.

Traktować to jako imadło do obróbki zgrubnej, czy można na niezużytym uzyskać powtarzalność w setkach?



pozdrawiam