Zalewać raczej nie będę, bo wtedy nie ma jak przerobić podnoszenia na siłownik. A przynamniej już nie będzie się dało zrobić tego tak prosto, bez tworzenia jakiegoś specjalnego stolika pod maszynę.
Co do inwestycji to jest to sprawa dość względna. Maszyna raczej zostanie ze mną na dłużej, a modyfikacja jej i wszelkie usprawnienia to też dla mnie forma nauki i rozwoju. Na prawdziwy i porządny sprzęt przyjdzie jeszcze czas, a narazie trzeba się cieszyć tym co jest i próbować jakoś ułatwić sobie pracę na niej.

Wyglada to naprawdę super! Jak się sprawdza podczas wiercenia i frezowania? Robiłeś już testy?
Ja chciałbym opisać kontynuację historii z Zośką po zepsuciu się mechanizmu podnoszenia kolumny (wtedy mocno spanikowałam, pisałem o awarii w kwietniu na forum i pytałem was wtedy o radę). Skontaktowałem się z MTP i opisałem sytuację. Pan polecił mi rozebrać mechanizm, obejrzeć go i zrobić zdjęcia co się zepsuło, żeby mógł wysłać nowe części. Rozebrałem mechanizm i okazało się, że zęby na kole zębatym i na ślimacznicy są minimalnie powgniatane, a otwór w odlewie na ślimacznicę jest wywiercony mocno krzywo i w ogóle nie w linii ani z zębatką, ani z listwą zębatą. Wysłałem fotki, opowiedziałem co jest nie tak. Pan z MTP kazał mi odesłać im sam odlew, a on wyśle nowy z prosto wywierconym otworem. Tak też zrobiłem i po tygodniu przyszedł nowy odlew z nowymi zębatkami w środku. Wszystko dużo lepiej do siebie pasowało, ale koło zębate i tak miało spory luz na boki na trzpieniu stożkowym. Zeskrobałem szpachlę, wybiłem trzpień i dorobiłem dwie tulejki po bokach zębatki. Po skręceniu wszystko chodzi dużo lepiej. Podnoszenie kolumny działa bez zarzutu i z dość małym oporem, a podczas opuszczania są tylko trzy miejsca gdzie jakimś cudem zębatka klinuje się na listwie i po przekręceniu ślimaka dalej po prostu przeskakuje i kolumna spada. Problem prawdopodobnie leży w tym, że luz między zębami jest nieprawidłowy coś tam się miejscami klinuje. Raczej już nie będę tego ruszał, bo w planach jest wymiana kolumny na grubościenną i dodanie elektrycznego siłownika jako napędu do podnoszenia i opuszczania kolumny.
Także okazuje się, że w przypadku Zośki z MTP istnieją jakieś części zamienne i gwarancja/rękojmia.
Z racji, że ostatnio naprawdę zacząłem częściej używać Zosi i mam już do niej trochę osprzętu, który pozwala na wykonywanie chociaż podstawowych robót, mam w planach wstawić na yt jakiś krótki i prosty filmik o ZX7016 z podsumowaniem dotychczasowych prac i planach co do dalszych modyfikacji tej maszyny.
Będzie tam też krótki fragment, który nagrałem w maju o tym, jak wybić ten trzpień i gdzie dodać te podkładki.
W tym tygodniu postaram się zamontować DRO osi X i Y oraz zrobić blokadę posuwu Y.
Planów jest sporo, a czasu niestety mało, bo u mnie w liceum bardzo dobrze dbają, aby nikt przypadkiem nie miał nadmiaru wolnego czasu

PS
Czy wie ktoś może, gdzie mogę dostać kawałek rury grubościennej fi 70 na kolumnę do Zośki? W 2020 MrWaski pisał post o jakiejś firmie z Rzeszowa, ale niestety w ogóle nie odbierają telefonu.

Wybaczcie, że post wyszedł tak obszerny, ale naprawdę długo mnie tu nie było i stęskniłem się za tym forum.

Niestety dzisiaj przy pracy z moją zośką stało się coś bardzo smutnego. Od zakupu (od końca stycznia tego roku) miałem ogromny problem z podnoszeniem kolumny na zębatce. Po rozpakowaniu w ogóle nie dało się ruszyć kolumny w górę i dało się nią tylko zjechać w dół. Nasmarowałem zębatkę i listwę i kolumna podnosiła się z baaaardzo dużym wysiłkiem, ale było to na ogół możliwe. Od tego czasu z każdym podnoszeniem kolumny było gorzej i chodziło to coraz ciężej. Co jakiś czas dawałem trochę smaru. Dziś chciałem podnieść kolumnę i za nic w świecie nie chciała iść w górę. Zacisk oczywiście zluzowany maksymalnie. Stwierdziłem, że zjadę trochę w dół i dopiero wtedy spróbuję podnieść. Zjeżdżam powoli i przy każdym obrocie korbki wiertarka spada o jeden czy dwa centymetry w dół. Coś jakby zębatka przepuszczała. Co chwilę próbowałem podnieść kolumnę i nic. Korbką obraca się pół obrotu i nagle tak mocno klinuje, że nie da się przekręcić. Zjechałem jeszcze trochę w dół i już pod sam koniec wiertarka bardzo mocno spadła o jeden lub dwa zęby w dół. Po tym zdarzeniu korbką chodzi już z takim normalnym oporem, ale wiertarki nadal nie się podnieść. Korbką kręci się 3/4 obrotu, przepuszcza ząb, wiertarka spada i tak w kółko. Jestem mocno zawiedziony. Na początku myślałem, że to podnoszenie po prostu tak wyjątkowo trudno chodzi od nowości w każdym egzemplarzu, ale po przeczytaniu forum okazuje się, że był to chyba tylko problem mojego egzaplarza, który dziś skończył się kraksą.. Chyba luz między ślimakiem, a zębatką od nowości był zbyt duży albo coś było źle spasowane albo wykonane. Teraz zastanawiam się co zrobić z maszyną. Jest ona prawie nowa (w sumie to mechanizm podnoszenia kolumny narazie użyłem może z 10 razy więc jest naprawdę nowa) i narazie jeszcze prawie nic na niej nie zrobiłem, a szkoda nie została wyrządzona z mojej winy albo z zużycia materiałów, wiec dodatkowo mi jej szkoda. Chyba zadzwonienie do MTP i zgłoszenie gwarancji albo uszkodzonego egzemplarza będzie najlepszym pomysłem? Chętnie naprawiłbym to albo przerobił na mechanizm z podnoszeniem na śrubie, ale miałbym na to czas dopiero w wakacje, a do tego czasu chciałbym jeszcze poużywać maszynę. Macie jakieś inne pomysły?

Oprawki i tulejki już mam, a teraz zastanawiam się nad imadełkiem maszynowym do Zośki. Byłem w sklepie Darmet z zamiarem zakupu takiego zwykłego pospolitego imadła 125 mm. Po obejrzeniu jakości i konstrukcji tego sprzętu, zastanowiłem się i wpadłem na chyba trochę lepszy pomysł, czyli imadło szlifierskie 80 mm. Jest ono lepiej wykonane i mimo tego, że jest dużo krótsze, to i tak ma ten sam zakres mocowania między szczękami (100 mm). Co sądzicie o takim imadełku? Nada się?

Rozważam też wersję bez śruby, które niby jest lepsze bo dociska detal do szczęki stałej i do prowadnic jednocześnie, ale ma jakieś dziwne mocowanie przy użyciu tych otworów po bokach, co zbytnio mnie nie przekonuje.

Na górze imadło, które narazie najbardziej przypadło mi do gustu, niżej wersja bez śruby, a na samym dole popularne imadło maszynowe 125 mm, z którego raczej zrezygnuję (choćby ze względu na konstrukcję bez dwóch oddzielnych prowadnic tylko jednej połączonej, co utrudnia życie w wierceniu w detalu na wylot i duża szpara między szczęką stałą, a prowadnicą co utrudnia mocowanie cienkich elementów). Które z nich waszym zdaniem to najlepszy wybór? Czy może jeszcze jakieś inne?

Dziękuję za szybką i bardzo rozbudowaną wypowiedź. Teraz już wiem, że olej który mam u siebie będzie ok. Na śruby dam smar. Mam kolejne pytanie, ponieważ za niedługo wypadałoby też kupić jakąś oprawkę zaciskową z zestawem tulejek. Napewno chcę kupić oprawkę zaciskową ER na stożek MK2, ale nie mogę zdecydować się na jakiś konkretny rozmiar. Zastanawiam się pomiędzy ER20, ER 25 i ER32, które kolejno pozwalają na mocowanie narzędzia o średnicy 13, 16 i 20 mm. Niby większy rozmiar pozwoli zamocować w przyszłości duże narzędzie, gdyby kiedyś zaszła taka potrzeba, jednak zastanawiam się czy są jakieś minusy większej oprawki? Może większa długość lub rozmiar oprawki albo nakrętki? Pytam, ponieważ szczerze nigdy nie miałem takiej oprawki w ręce, a teraz przyszła potrzeba, żeby takie coś zakupić.

Wie ktoś może jaki olej maszynowy będzie najlepszy do konserwacji Zosi? Chodzi mi głównie o smarowanie prowadnic, śrub, zębatki czy tuleji wrzeciona. Kiedyś zakupiłem olej maszynowy L-AN 46 i do dzisiaj go nie otworzyłem. Będzie on dobrym wyborem do konserwacji tej maszyny? Czy może jest coś lepszego do smarowania tych elementów?