Starzy fachowcy rozpuszczali zywice w spirytusie, ogolnie malowanie drewna spirytusem tez bylo kiedys stosowane. Olej lniany kolejny stary sposob na zabezpieczenie powierzchni. Smoly i inne ropopochodne substancje rowniez byly stosowane i byly z tego co wiem najlepsze.
Deski, ktore mialy byc wystawione na zewnatrz wiazano wspolnie z soba i zanurzano w nurcie rzeki. Deski byly poukladane tak jak roslo drzewo a nurt wplywal jakby od miejsca gdzie byla korona drzew a wyplywal pniem. Mialo to na celu wyplukanie zywic z wlokien. Inna metoda bylo ustawianie desek na zewnatrz stojaco tak jak roslo drzewo, zeby spadajacy deszcz plokal deski podobnie jak nurt rzeki. Najlepsza metoda przygotowania desek do warunkow zewnetrznych bylo, budowanie szczelnej skrzyni, oblepionej glina, do tej skrzyni ladowano deski i szczelnie wszystko zamykano zalepiano glina zostawiajac dwa otwory u dolu skrzyni. Do jednego wkladano rure z kotla z woda. Podczas gotowania wody para wodna przechodzila przez deski. Wyparzajac zywice garbniki i inne. Drugim otworem zostawionym w skrzyni to wszystko sie wylewalo, to byl tak zwany drzewny ocet. Deski wyparzone w ten sposob juz sie nie wyginaly oraz mialy pozamykane pory przez co nie przyjmowaly wiecej wody. Takie deski malowano spirytusem, lub mieszanka spisytusu i zywicy.
Drewno dla lepszego poslizgu mozna gotowac w oleju. Takie drewno rowniez nie bd sie odksztalcac, a i bd odporne na warunki atmosferyczne. Gotowanie ma na celu otwarcie porow drewna przez co olej dostanie sie glebiej w glab deski.
Ogolnie zadaniem farb jest zamkniecie porow drewna, bo to jest higroskopijne, i uniemozliwienie dotarcia wody do drewna.
Moze zastosuj woskowanie

tylko remmers

Dodane 22 sekundy:
lub olej altax