Mała errata:

pavyan pisze:Jeśli droga odbitych promieni jest krótka, to być może zniekształcenie powierzchni zwierciadła nie (a więc i odbitego obrazu) będzie akceptowalne.

Przyplątała mi się w powyższym zdaniu partykuła "nie", oczywiście to błąd, proszą ją pominąć

Polerowanie elektrochemiczne to proces, który niweluje nierówności tylko "mikroskalowe" - nie potrafię podać liczbowo, jaką gładkość powierzchni trzeba zapewnić do polerowania elektrochemicznego, nie siedzę w tym - ale niestety "makroskalowe" błędy geometrii obrabianej w kąpieli powierzchni przetrwają proces zupełnie nienaruszone; takie nierówności po toczeniu jak na zdjęciach pozostaną nadal niezniwelowane i będą zaburzać kierunki odbicia światła od zwierciadła.
Można to porównać do całkowitego wyasfaltowania masywu górskiego - będzie bardzo gładko, ale nierówno.
Źle wytoczone zwierciadło po polerze elektrochemicznym będzie więc miało doskonałą gładkość i zdolność odbijania np. 99% padającego światła, ale nadal będzie "krzywym" zwierciadłem nadającym się niestety tylko do wesołego miasteczka.

Co do ręcznego polerowania... przyjąłem że polerowanie ręczne o którym piszesz oznacza użycie stacjonarnej polerki elektrycznej, z tarczą filcową lub flanelową i pasty polerskiej (np. z trójtlenkiem chromu) o odpowiedniej gradacji.
Takie polerowanie może spowodować (i spowoduje) zniekształcenie powierzchni tworzącej stożka - szczególnie na krawędziach, ale i na powierzchniach; wystarczy nieco dłużej przytrzymać w jednym miejscu przedmiot i już tarcza wybierze kilka mikronów więcej materiału niż w sąsiednim miejscu.
Dla zwierciadła to może być już dużo, ale jak pisałem, nie wiadomo nic o wymaganiach co do geometrii powierzchni.
Jeśli droga odbitych promieni jest krótka, to być może zniekształcenie powierzchni zwierciadła nie (a więc i odbitego obrazu) będzie akceptowalne.

A i także obiło mi się o uszy, że nierzadko precyzyjną optykę szklaną i nie tylko, o stosunkowo dużych wymiarach poleruje/szlifuje się ręcznie, i to oznacza rzeczywiście - ręcznie. Ale z zachowaniem sztywnych zasad, one pozwalają uzyskać zaskakującą dokładność wykonania. Np. bardzo dobre zwierciadło teleskopu DIY, o ogniskowej ~1m, wykonać można w warunkach domowych.
Kiedyś w zamierzchłych czasach interesowałem się odległymi światami i "domową" astronomią, stąd to pamiętam.

A ja tam się nie znam, więc się wypowiem
Hmm... nasuwa mi się - chyba oczywiste - pytanie: czy ta powierzchnia (jak się okazuje - krytyczna w wykonaniu) nie powinna być SZLIFOWANA? Jako przedostatnia, "delikatna", wykończająca operacja po toczeniu, a przed ew. ręcznym polerowaniem*?
Jakieś wrzeciono szlifierskie, fortunka tokarska ze ściernicą o drobnej, dobrze dobranej gradacji powinna załatwić sprawę; osiągnięta geometria stożka i gładkość będzie wtedy chyba najlepsza z możliwych, ale:
*Ręczne polerowanie jako ostatnia operacja to obróbka niedokładna, która ją z pewnością zaburzy - tzn. lustrzana gładkość powierzchni zostanie osiągnięta, ale idealna tworząca stożka (po szlifowaniu wrzecionem) niewątpliwie zostanie zaburzona.
Oczywiście nie wiem jaka dokładność jest wymagana, być może polerowanie ręczne (wykonane przez dobrego fachowca) da mieszczącą się w wymaganiach zamawiającego.