Bieganie, zadyszka.... Nie w tym rzecz. Niedopilnowanie założeń technologicznych to już zupełnie inny temat, wynika raczej z braku doświadczenia/wykształcenia.

Spokojna praca:
Przychodzi sobie delikwent do pracy, kawka na dzień dobry, poplotkować jeszcze też trzeba. Bierze zlecenie pierwsze z brzegu. Robi sobie program, parametry... A luz, da się 50% i niech to sobie spokojnie idzie, zdrzemnie się w międzyczasie, trochę neta poogląda, nadgodzinki jeszcze wpadną. Optymalizacja programu? A co to znaczy? Druga maszyna? No nie... łoś jest żeby tyrać za dwóch? Gratowanie też robi kto inny, po co się męczyć.

Wydajna robota:
Początek zmiany kawka Ale maszyny już z włączonymi wrzecionami by je rozgrzać. Operator patrzy jakie mocowanie ma na stole, jak może to bierze zlecenie które je wykorzysta. Program z pełnym wykorzystaniem potencjału maszyny i narzędzi, ciągłe próby udoskonalenia by szło szybciej/lepiej. Zawsze coś można poprawić. Pilnowanie zakończenia programu by maszyna niepotrzebnie nie stała.
Druga maszyna - zlecenie o podobnym czasie obróbki (praca na zmianę), bądź z goła odmiennym (na jednej krótkie czasy obróbki przy których się stoi, na drugiej długie). Gratowanie? Jak się da, ale bez spiny.
Przegląd kolejnych usług, w wolnej chwili można uzbroić narzędzia, nawet program ogarnąć. Chłodziwo też można uzupełnić jak maszyna w ruchu a nie czekać aż się zatrzyma. Wszystko zrobione? To miotła w rękę, nie ugryzie.
Tylko trzeba mieć maszynę "sparowaną" z głową, ciągły nasłuch i podgląd na obciążenia wskazany.

Tak ogólnie ująłem moje przemyślenia. Pracowałem na CNC w różnych środowiskach ludzi i takie mam obserwacje.
Podejście do pierwszego przykładu niestety dotyczy większości operatorów z którymi miałem do czynienia.
Czy zawsze robię na dwóch/więcej maszynach na raz? Oczywiście że nie, ale kiedy się da to tak.

strikexp pisze:Butler, twoje problemy istniały od zawsze, więcej, znajdziesz je opisane już w Ewangelii (Mt 20,1-16).

A poza tym nie masz pojęcia o sporządzaniu kalkulacji. Zysk, to jest niezbędny element każdego przedsięwzięcia, a sprawiedliwa praca nie ma nic wspólnego z wytworzoną wartością dodaną. Poczytaj sobie o sposobach ustalania ceny wyrobu. Kiedyś tego uczyli, czyżby dziś zaprzestano nauki ekonomiki pracy w szkołach?

Umówiłeś się z pracodawcą na określoną kwotę. Tak jak ten robotnik z Ewangelii o denara. I nie możesz mieć żalu, że właściciel ze swojego, innym chce też coś dać, a samemu też jakąś część zatrzymać. Jeszcze raz powtarzam, umówiłeś się na konkretną kwotę. Było przy podejmowaniu pracy powiedzieć "chcę trzysta złotych więcej". Albo by cię gościu nie przyjął, albo bu ci dał. Czemu nie zaryzykowałeś?

Jakie problemy? Do jakiego wpisu się odniosłeś bo nie rozumiem.
Starałem się udowodnić że jak się jest wydajnym to firma może zarobić.
Jak się człowiek dobrze zorganizuje to cała ta machina chodzi jak w szwajcarskim zegarku.
To jakie mam zarobki nie było sednem wypowiedzi.

Co do kalkulacji... Dobra przyznaję Wam geniusze rację. Nie znam się na ekonomii, nigdy w szkole mnie jej też nie uczono.
Chyba trochę też mnie źle zrozumiano, a w efekcie zwyzywano z poklaskiem od Januszy.
Dałem gdzieś niejasno że jest u mnie źle i tragedia? Raczej nie. Próbowałem dać do zrozumienia że by były kasa to nie ma mowy w założeniu o spokojnej robocie.

No tak, nie uwzględniłem kosztu maszyn.... Bo te na których robię już dawno wykupione po okresie Leasingu.
Nie mam też "sytuacji urlopowej" bo nie mam zmiennika, mam pomocnika który czasem stanie przy ustawionej maszynie.
Szefostwo zarabia kokosy, tylko podzielić się za bardzo nie chce
Ten przydomek to już mogłeś sobie darować.

Nigdzie nie pisałem że mam ochotę zakładać działalność i użerać się z ludźmi.
trikexp trochę mnie sprowokował, niepotrzebnie wdałem się w szczegóły.
Janusze byznesu mogą się poczuć urażeni że prosty operator umie liczyć na kalkulatorze.
Moją intencją jest to że jak się jest efektywnym to zyski firmy mogą być spore - przynajmniej na polu obróbki skrawaniem.
Jeśli jestem w stanie obsłużyć x maszyn w ciągu moich godzin pracy to to robię a nie strzelam focha że "nie bo nie".
Ale pisałem wcześniej - wszystko z głową. Ponad siły nie ma się co porywać bo jak się czegoś nie upilnuje to cała para w gwizdek idzie.

No dobra... Ale popadasz w skrajność.
Policzę sobie szybko.
Koszty "mnie" dla pracodawcy (z podatkami) to 260zł... Przyjmuję 300zł dniówki.
Koszy materiału... Niech będzie 500zł, to i tak na wyrost bo widzę te dokumenty przy każdej robocie.
Narzędzia... Miesięcznie średnio za 1500zł a więc 72zł, przyjmuje 100zł
Energia i koszty ekspolatacyjne - niech będzie 200zł dzienne.
Wyszło 1100zł. Dobra... Może coś ominąłem, niech będzie 2x tyle = 2200zł
Nadal 1,3 kafla NA DZIEŃ firma jest to przodu.
Urlopy? Haha... Dobre Nie będę tu pisał ile mam nie wykorzystanych dni
Zwolnienia lekarskie jak dotąd mnie omijają.

Co to znaczy spokojna? Albo zap.......sz, albo żegnasz biznes. Kto się nie rozwija, ten się cofa. Jeśli ktoś myśli że puka sobie spokojną robotę za minimalny zysk to długo nie pociągnie z takim tokiem myślenia. Wystarczy jakaś awaria, przestój i pozamiatane.
Do tego jeśli pracownik dostaje ochłapy (bo robota g..no warta), to zazwyczaj na takim stanowisku jest duża rotacja zatrudnienia, a to nie wróży wydajności.
3500zł to z mojej roboty na dwóch maszynach w jeden dzień faktury są.

Większość by chciała zarobić i się nie narobić... Przy stanowiskach nie wymagających wielkich kwalifikacji na pewno zarobki są słabe, ale to chore by w branży obróbki skrawaniem ktoś mógłby proponować najniższą krajową. To trochę uwłacza całej branży.

W zakładzie więcej osób na nocki było, duża hala. Chodzi mi konkretnie o obsługę w ramach jednej sekcji.

Ja mam dwie frezarki naprzeciw siebie w odległości nie więcej jak 3m.
Nie zawsze chodzą dwie naraz, czasem nie chodzi żadna jak trzeba zrobić program, uzbroić itd.
Ale na początek dnia zawsze staram się tak zorganizować pracę by być w stanie odpalać obie.
Zazwyczaj to gdy na jednej maszynie daję skomplikowane programy, to na drugą wybieram sobie jakieś szybkie i krótkie by optymalnie czas wykorzystać. Szef daje mi dość dużą swobodę ruchu w priorytetach zleceń byle by robota szła.
Problem się robi jak zostają mi same krótkie np. do jednej minuty... Wtedy to się człowiek po prostu zaczyna pocić.

Zauważyłem że wielu operatorów tu się wypowiadających ma ściśle określone obowiązki i kto inny przygotuje projekt, kto inny program, kto inny materiał, czasem osobna osoba jest odpowiedzialna za narzędzia, kto inny ograduje (ort?), a kto inny pomierzy.
Jak się jest operatorem tylko od zakładania/zdejmowania to co za problem obsłużyć kilka maszyn? Żaden. Pracodawca płaci za godzinę pracy, a nie za to ile maszyn jest się w stanie obsłużyć.
Pracowałem kiedyś w firmie gdzie robota była trzyzmianowa. O ile w ciągu dnia na 8 maszyn przypadały 2/3 osoby, to w nocy była tylko jedna... I dawała radę. Jak? W ciągu dnia chłopaki tak organizowali pracę by koleś przychodząc na 22 miał wszystko obsadzone, pomierzone, sprawdzone i nie miał stresu. Każdy lubił te nocki. Robota była specyficzna bo program na maszynę to minimum 15 minut, większość około 60 minut, a były i takie co całą zmianę szły.

U mnie to robię wszystko sam, w momencie jak są dwie maszyny to załatwiam wszystkie poboczne sprawy ze stoperem w ręku żeby wiedzieć kiedy detal zmienić. Hałas jest taki że czasem przeoczy się te M30
Wszystko jednak z głową. Latanie pomiędzy maszynami to też nie może być komedia gdy sika się na trzy razy by zdążyć z wymianą detalu (przypadek autentyczny). Kolega ze stanowiska obok (cięcie wodą) miał ubaw po pachy jak widział mojego "pomagiera" gdy ja byłem na urlopie.

Tak czytam Was i się zastanawiam czemu ja się godzę na takie życie.
Obsługuje 2 frezarki 4-osiowe non stop (AFM Harnaś i Baca), czasem do tego Infotec odpalam.
Projekty i programy - Robię je w Mastercam 2018. Fanuc na maszynach zbyt prymitywny do tych rzeczy co robię.
Szef wysyła mi na serwer tylko bryłę z SolidWorksa i dalej martw się sam
Wiele spraw to w ogóle od zera muszę ogarniać.
Skomplikowanie detali z reguły spore, dużo obróbki typu HSM, praca w 4 osiach jednocześnie...

Do pomocy dano mi syna szefa którego musiałem dość agresywnie przyuczyć bo pojęcia ze szkoły na temat obróbki zero (informatyk).
Ale przynajmniej ambitny i pracowity jest to jakoś daje radę, odciąża mnie na Infotecu jak coś prostego do wykonania, przygotuje materiał itp.

A dostaję magiczne 3700zł brutto (niecałe 2700zł na rękę).
Wyciągam jednak więcej bo nadgodziny walę. Od kilku lat po 12 dziennie...
Zmienić pracę? Trochę problem bo kto mi piątkę na start da?,
Doprosić się o podwyżkę nie mogę bo firma ciągle w dołku i wypłaty z opóźnieniem daje.
Masakra.