Odwróćmy temat.

Masz np. ślimak o głębokości 10 mm nacięty na wałku o średnicy 100 mm. Zewnętrzna średnica to 100 mm, a wewnętrzna 80. Czyli, że robiąc to jednym narzędziem masz np. "skok" (od unkktu na obwodzie, do takiego samego po obrocie) 20 mm.

W pierwszym przypadku, tangens kąta (skok/promień) wychodzi ci 20/50 (jeśli punkt przyjmiesz na powierzchni). Jeśli przyjmiesz we wrębie na dnie to tangens 20/40, a więc różne kąty?

Oczywiście, dlatego kąt wzniosu dla ślimaków (to samo dotyczy wzniosu gwintów) liczymy w konkretnym miejscu! Wystarczyło poczytać. Może tu: https://books.google.de/books?id=GNl8kZ ... &q&f=false strona 314?

Tak, ponieważ tylko w tym punkcie geometria przekładni ślimakowej jest zgodna z założeniami, podczas jej pracy następują poślizgi na zębach. W podanej książce też o tym wyczytasz i chyba pomoże ci ona w rozwiązaniu problemu.