Wiór ma być brązowo-fioletowy, no i chłodzenie nie mokrym pędzelkiem, bo emulsja ma się lać, mimo że chlapie. Tu jest najczęstszy błąd. Tokarz nie chce się ochlapać, kapie z butelki odrobiną emulsji, a płytka pęka na skutek naprężeń cieplnych (raz rozgrzana, drugi raz chlapnięta chłodziwem).

jak nie umiesz liczyć, skorzystaj z http://www.dolfamex.com.pl/kalkulator,pl.htm. Obroty mają być 600 i posuw minimum 0.2. Jeśli maszyna nie ma siły uciągnąć, zmniejsz warstwę zbieraną. Oczywiście też w miarę możliwości, nie mniej niż milimetr, no chyba że toczenie wykańczające, to 0.2 do 0.15 mm jest minimalnym wiórem (na średnicy to jest dwa razy tyle!).

No i płytki, których używasz TPUN to tylko mówi o kształcie płytki. Nic nie wiemy, czy one nie są np. do żeliwa, czy innych materiałów. Zawsze jest TPUN, a później jeszcze coś dalej i to coś dalej mówi ci, do czego masz płytkę. Np. TPUN 110208 NTP35 oznacza, że gatunek węglika to P35, a płytka nadaje się do stali. Ale już płytka TPUN 110304 H10S jest do żeliwa!. Zobacz sobie http://www.skladbaildon.pl/narzedzia/na ... g-2013.pdf strona 15 i następne, gdzie masz gatunki do toczenia.

Pytka płytce nierówna, nie mówisz, jakich płytek używasz. Ja do 42 CrMo4V używam zwykle SECO, gatunki TP2500 i daję dla nich ok. 100 m/min przy zgrubnej (płytki z promieniem 0.8-1.2 mm, raczej ten pierwszy) i 140-150 m/min przy przejściach wykańczających (promień płytki 0.4 mm). Nie za mały posuw - do zgrubnej nie mniej niż 0.2 mm/obrót, do wykańczającej nie mniej niż 0.1 (raczej zgrubna 0.4, wykańczająca, jeśli chodzi o powierzchnię 0.15).

Może masz mało sztywną maszynę, całość drży i dlatego płytki się wykruszają, albo dajesz za mały posuw. Raczej zejdź z obrotów, ale posuwu nie ruszaj, bo nóż spalisz.

Obróbką się nie przejmuj. Dobre płytki (ja preferowałem sumitomo) i pójdzie. Za to jak chcesz się martwić, to pomartw się naprężeniami, bo możesz po pewnym czasie mieć albo owal, albo "tylko" popękaną powierzchnię, tam gdzie było przegrzane. C45 w tym względzie jest wredne.

Każda płytka do stali, jeśli C45 po spawaniu wyżarzysz. Jeśli nie, to nie tylko płytka może ci popękać, ale również na elemencie, który bez usunięcia naprężeń wykonałeś, też mogą pojawić się pęknięcia, a w efekcie zniszczenia.

Co do noży, ja myślę, że jeśli kogoś stać na płytki, bo umie wycenić swoją pracę, to nożami ostrzonymi nie będzie sobie głowy zawracał.

Jeśli ktoś musi na wszystkim oszczędzać, ma bardzo mało pracy i umie naostrzyć nóż, to będzie czasem ogryzki z lutowanymi płytkami stosował. Zauważcie, przy nożu lutowanym trzeba ostrzyć, a więc ostrzałka, obciąganie tarcz, brud.

Jeszcze jedno - czasem trzeba dorobić specjalny nóż, np. o kącie wierzchołkowym 38 stopni, takiej płytki nie ma, a więc pozostaje właśnie ostrzenie lutowanego, albo (ale to wolno idzie) HSS-u.

Oczywiście, że nóż z płytką jest wygodniejszy. Choćby dlatego, że nie musisz umieć ostrzyć płytki wlutowanej, masz zawsze te same kąty (te same warunki skrawania) no i ten sam, przewidywalny promień zaokrąglenia naroża, co jest niesamowicie istotne przy toczeniu CNC (kompensacja).

Z drugiej strony płytka na swoje wymagania co do szybkości skrawania. I jeśli masz słabiutką maszynę (z klasyczną skrzynką przełożeń), to czasem nie da się na niej toczyć gwintu, bo za ciężko i wówczas ratuje sytuację nóż z HSS i drastyczne zmniejszenie szybkości skrawania (moment obrotowy wówczas wzrasta).