Nie wiem skąd twoje wiadomości - ja po prostu na studiach miałem dość dużo zajęć z metaloznawstwa, poza tym mam dość dłuuugą praktykę i wiem, że stal, o której mówisz nie jest stosowana w produkcji. Akurat powód jest bardzo prosty. Ona rzeczywiście utwardza się pod wpływem nacisków, a więc pod wpływem ostrza noża czy freza również.

Poza tym stal Hadfielda nie jest produkowana inaczej, niż właśnie w postaci kształtek - zębów do łyżek koparek, lemieszy, szyn. Jak więc myślisz zdobyć odpowiedni do wytoczenia "kawałek", skoro z tej stali nie produkuje się ani prętów, ani blach, z których mógłbyś obudowę wyciąć? Z szyny może się to nie udać.

I stal Hadfielda to wcale nie to samo, co stale sprężynowe

Uwierz mi, ta stal, aczkolwiek znana od lat, nie jest wcale nadzwyczajnym materiałem. Ma swoje zastosowanie na zupełnie inne wyroby, niż obudowa łożyska i naprawdę stale płytkohartujące się, bądź stale do obróbki cieplno-chemicznej (azotowanie, nawęglanie, bądź obróbka kompleksowa).

Na marginesie - żeby poprawić własności ślizgowe, zwiększyć odporność zmęczeniową i uodpornić na korozję stosuje się np. nasiarczanie powierzchni trących.

[quote="Seba-Jongen"]Kolego -najlepsza dla Ciebie mogłaby być stal Haetfielda (jakoś tak się to pisze) - jesteś z Śląska to może gdzieś Tobie odpady udpalą.[/quote]

Stal Hadfielda jest stalą, z której produkuje się szyny tramwajowe, a nie obudowy do łożysk. Gdybyś zajrzał na: http://pl.wikipedia.org/wiki/Stal_odpor ... %C5%BCycie to byś przeczytał, że: "Jest tak twarda, że nie daje się jej obrabiać skrawaniem. Gotowe elementy odlewa się w formach, dlatego choć nazywana jest stalą, technicznie jest staliwem." czyli najkrócej mówiąc - po ptokach.

Współosiowość i dokładność obróbki możesz uzyskać, właśnie po nawęglaniu, jeśli będziesz detal szlifował. Acha - po wyszlifowaniu otworu możesz nabić go na trzpień z nakiełkami i wyszlifować wierzch, jeśli inaczej się nie da.

Azotowanie prowadzi się w na tyle niskich temperaturach, że gdybyś wybrał tą opcję najprawdopodobniej mozesz odkształcenia termiczne pominąć. Warstwy azotowanej się nie "hartuje", można ją powoli wystudzić i odkształcenia są minimalne.

W ostateczności możesz ulepszany detal dać do tzw. chromowania technicznego. Efekt twardej odpornej powierzchni, przy wytrzymałym, odpornym na zmęczenie rdzeniu masz w miarę zapewniony.

Absolutnie nie NC10

jest to stal narzędziowa, która na konstrukcje w rodzaju obudów zupełnie się nie nadaje. Po prostu dość szybko ci popęka. Poza tym jest droga. To jest stal na stemple i matryce tnące.

Bez problemu możesz kupić stale typu 45 albo 40H w stanie ulepszonym (ok. 28-32 HRC), które są i tańsze i do tego celu będą nadawały się zdecydowanie lepiej. Taką obsadę możesz powierzchniowo zahartować.

Jeszcze lepsze będzie np. 38HMJ - kupujesz ulepszoną, obrabiasz i dajesz do azotowania.

Jeśli chcesz naprawdę trwałą i dość tanią konstrukcję to polecałbym 20HG - obróbka na surowo i nawęglanie z hartowaniem. Problem w tym, że po nawęgleniu (musisz zostawić naddatki) wymiary pasowane musisz przeszlifować, choć da się je również przetoczyć płytką ceramiczną, diamentową, a nawet z dobrego gatunku węglika.