Ja myślę, że zawsze ludzie dzielili się na dwie grupy. Jedni chcieli być, inni chcieli mieć.

Jeśli ktoś znajduje zadowolenie w strzyżeniu kilkudziesięciu arów trawnika, lubi umyć od czasu do czasu wszystkie trzydzieści okien w swoim domu, to ja to rozumiem. Jego po prostu cieszy posiadanie. To tak, jak z tymi "działkami". Jeden kupi sobie chałupę, wyremontuje (później w tygodniu miejscowi czasem rozkradną) i będzie co niedzielę zmuszał rodzinę do odpoczynku na łonie natury. Najgorsze, że chałupa na zadupiu, trzeba tam samochodem dojechać (to akurat nie problem) i wrócić, a więc miejsca na niedzielne piwko nie ma. Ale są ludzie, dla których taki kawałek miejsca na ziemi jest wszystkim i ja ich rozumiem.

Charaktery ludzi są różne i każdy ma prawo do swojego sposobu przeżycia życia. Jeśli ja nie rozumiem, po co ktoś gromadzi więcej, niż jest mu potrzebne, to nie świadczy, że ten materialista jest głupi. To po prostu moja wyobraźnia nie ogarnia tematu i nie pozwala mi takiego materialisty zrozumieć. Moja wina!