Nie wiem, jak wy, ale ja zawsze nakiełkuję w uchwycie, a do toczenia przemocowuję, tak by w uchwycie pozostawało nie więcej, niż 10 mm (twarce szczęki, wgniatające się). Po podparciu kłem i przykręceniu szczęk kłem odjeżdżam i na czujnik zegarowy ustawiam nakiełek (tak, stukając). Po ustawieniu dojeżdżam z powrotem kłem. Po toczeniu zgrubnym jeszcze raz luzuję kieł i sprawdzam (ewentualnie coś dopukam) bicie nakiełka. Powtórny dojazd kła i toczę wykańczająco.

Fakt, w produkcji wielkoseryjnej chyba trochę za dużo zabawy, ale u mnie ważna jest właśnie dokładność i tą zawsze mam. Bo chodzi o to, że później z nakiełków szlifierz wychodzi, żeby niektóre wymiary przeszlifować, a przecież nieszlifowane nie może być mimośrodowo.

Jest jeszcze "droga na skróty". Po wykonaniu całości po prostu jeszcze raz można poprawić nakiełki.