Miki, to może uda się przesunąć przy G2 albo G3 środek, tak żeby naddatki w obu osiach mogły być różne. Trochę by to poprawiło funkcjonowanie programu, choć dla mnie powinno się dążyć właśnie do wierszowania przez cały kontur, a później wykonania przejścia wykańczającego. Oczywiście z uwagi na różnicę parametrów (prędkość skrawania przy wykańczaniu jest z reguły wyższa a posuw niższy) korzystne byłoby rozdzielenie obróbki zgrubnej i wykańczającej.

Czemu - a bo materiał ma naprężenia. I tak się najczęściej składa, że te naprężenia są związane z odległością od "skóry" - powierzchni zewnętrznej. Pochodzą one z obróbki plastycznej (walcowanie prętów, kucie) oraz cieplnej. Jeśli będziesz toczył po kawałku, to jest szansa, że naprężenia przedmiot zniekształcą. Poza tym tak jest wydajniej i dlatego wszyscy tak robią (poprzeglądaj CAMy czy nawet ten system Weilera). Nawet stare (i polskie) programy tak robiły - choćby przedpotopowy Progo (Profil) z firmy Gambit doskonale sobie z tym radził. Nie wiem, czemu na rysunku jest symulowane inaczej.

Jeszcze jedno - podcięcia robi się inaczej. Zobacz normę DIN 509. Czemu - ano chodzi o zjawisko karbu. To akurat zmienić ci trudno nie będzie.

Sposób, w jaki maszyna radzi sobie z kątami i promieniem z rysunku jest absolutnie nie do przyjęcia.

Czy to podcięcie, naprawdę jest wcinaniem się po liniach prostych, a promień po okręgach?

Wybacz, ale jeśli to ma być tokarkowy CAM, to mógłbyś przemyśleć, jak zrobić, żeby obróbka odbywała się tak, jak to w Camach bywa. Nie potrafię znaleźć, gdzie u ciebie jest założenie naddatków. Ot potrzebuję naddatek 1 mm w X i 0.1 mm w Z. Wówczas promień będzie tak naprawdę wycinkiem owalu. Czemu - ano bo gdybym w obu osiach pozostawił 1 mm, to wówczas przy przejściu wykańczającym przy wychodzeniu z łuku (zakładam, że nóż idzie od środka na zewnątrz) grubość wióra przekroczyłaby grubość płytki i by odepchło. A w X chcę 1 mm, bo inaczej będzie się nóż przy wykańczającym przejściu ślizgał. Teraz rozumiesz, gdzie tkwi błąd takiego "toczenia" jakie ty proponujesz dla łuków?

Nie kwestionuję twojego programu, a jedynie wyłapując niektóre jego elementy chcę ci pokazać, gdzie ja widzę błędy. W końcu to chyba pomoże ci program poprawić, może od początku napisać niektóre procedury?

Program sterujący nie może być doklejonym do maszyny CAM-em, bazującym na kodach G2 i G3. On musi wysyłać króciutkie sygnały bezpośrednio do sterowania silników. Tylko elementarne przejścia w X i Z, z bezpośrednią kontrolą, bo tylko wówczas masz kontrolę nad maszyną.

No cóż, każda pliszka swój ogonek chwali. Od pewnego czasu mam zdecydowanie mniejszy dostęp do polskich realiów, a znając nieźle to, co chwalą w Niemczech, po prostu zaproponowałem gościowi coś, do czego mam przekonanie, bo to akurat znam. Waszych programów po prostu nie znam i stąd trudno i się obiektywnie do nich odnieść.

Widzisz, jak wiem, że te modernizowane maszyny bywają doskonałe (szczególnie jeśli modernizuje się samemu), choć gdybym miał wybrać nową, to na 100% wybrałbym właśnie, no może z zastrzeżeniem, że nie każdego producenta, nową.

No właśnie - czemu z mojej firmy wycofali doskonałą i bardzo dokładną Max Müller z 1991 roku i zastąpili CTX gamma 1250 TC? Tylko o to frezowanie chodziło, czy też lubią młodsze?

Na zdjęciu, które pokazałeś jest po prostu tabela narzędzi. Masz numer narzędzia, opis, rodzaj kierunek obrotów i chłodzenie (czy włączać i jakie). Poszczególne narzędzia (wymiary, odchyłki) wpisujesz z innego ekranu. Z klawiatury wpisujesz właściwie tylko komentarze (nazwa programu, opis, nazwa narzędzia) i wykorzystujesz je podczas korzystania z bloków z kodami G (właśnie żeby to G, M itd. wpisać).

A mógłbyś temat rozwinąć? Bo z tych screenów niewiele wynika. Czy to jest wyświetlacz tokarki? Bo jeśli tak, to wybacz, ale strasznie przegadany. Za dużo tych informacji (na szarym) i nie wiem po co jeszcze te teksty z angielskimi wyjeśnieniami na białym. No i napisz, jak się w tym wpisuje. W większości maszyn są przy ekranie prostokątne przyciski (jak w pulpicie Siemensa), których wciśnięcie aktywuje funkcję opisaną przy przycisku. Nie sądzę, żebyś używał np. myszy, czy klawisza TAB na klawiaturze. Nie w warunkach hali fabrycznej! Temat mnie zaciekawił, stąd pytania.

W ulotce http://www.weiler.de/fileadmin/user_upl ... eihe_D.pdf masz kilka screenów z weilera. Moim zdaniem bardziej czytelne.

Na TUC-u to ja też umiem. Problem zaczyna się, jeśli TUC-a zastąpimy właśnie maszyną ze sterowaniem CNC, w której oczywiście nie ma dodatkowego suportu pod imakiem.

Może jest droga, ale w niektórych sytuacjach niezastąpiona. Choćby jeśli okazało się, że po zdjęciu z uchwytu nakrętka powiedzmy M200x3 jest za ciasna i trzeba gwint trochę pogłębić. Na Weilerze to dość proste. Poza tym dość szybko z cykli jesteś w stanie z maszyny napisać program na każdy detal, Nie musisz bawić się w znajomość kompensacji, kodów G, choć możliwość ich użycia w cyklu jest. Moim zdaniem system Weilera jest bardzo dobry dla osób, które do tej pory byli fachowcami na obrabiarkach konwencjonalnych i muszą się na coś przekwalifikować. No i sam fakt, że masz wszystko na wierzchu - możesz zaczyszczać, polerować, przybierać papierkiem tą setkę, co odepchło. W zasadzie prawie jak na maszynie konwencjonalnej. To tyle z moich osobistych wrażeń. Bo do serii to te maszyny się moim zdaniem nie nadają.

No i sztywna jest, i dosyć mocna. Droższa wyraźnie, ale z drugiej strony - wybrał byś nowego aurisa, czy nową dacię sandero? Właśnie - tu chyba tkwi ten szczegół.

Zobacz sobie - tak też można masz kontrolę kąta blokowania narzędzia.

Z własnego doświadczenia wiem, że w narzędziowni naprawdę może się przydać Weiler. Proste programowanie (nakładka na Simensa) pozwalające zarówno na łatwe programowanie z pulpitu maszyny, jak i na stosowanie cykli z klasycznymi kodami G. Oczywiście możliwość dość prostego trafienia w nitkę gwintu (gdy trzeba gwint pogłębić, bo nakrętka za ciasno chodzi na wałku), ale przede wszystkim konwencjonalna budowa. Masz konik, podtrzymkę, klasyczny uchwyt (u mnie z szybkim mocowaniem - uchwyt na narzędzia Coromant Capto). Możesz i ręcznie (np. coś zapolerować, dojście jest) i małe serie z automatu - tylko przestawiasz narzędzia ręcznie.

Dokładność - ja nie narzekam. Zawsze j6 pod łożysko po wstępnym tzw. przejściu pomiarowym i korekcji dokładnie jest.

Polecam trochę większy - ja obsługuję między innymi tą: http://www.weiler.de/startseite/praezis ... t/e50.html