Jeśli chcesz ocenić obrabiarkę, musisz ją sprawdzić pod obciążeniem.

Pierwsza sprawa - czy robi kółka. To powie ci wszystko. Starasz się zrobić frezem palcowym po prostu kółko. Następnie mikromierzem mierzysz średnice - na całym obwodzie kółka średnica powinna być taka sama. Jeśli w osi X jest większa, bądź mniejsza, niż w osi Y (wychodzi owal), świadczy to o tym, że w jednej osi maszyna jest mniej sztywna, niż w drugiej. Różnica nie powinna być zauważalna na mikrometrze (poniżej 0.01 mm).

Druga sprawa sprawdzasz rozstaw. W dwóch miejscach materiału wiercisz otwory. Następnie te otwory rozfrezowujesz na kółka. Zdejmujesz frez, zakładasz czujnik zegarowy i sprawdzasz, czy po ustawieniu obrabiarki w osi wyfrezowanych otworów masz rzeczywiście zero.

Oczywiście nie zaszkodzi sprawdzić prostopadłości osi "Z" do stołu, choć z góry wiadomo, że taka firma, jak Mori Seiki raczej nie odstawi kaszany, za to z pracą pod obciążeniem, przy frezowaniu różnie bywa.

Na koniec zakładasz głowicę do płaszczyzn, taką ponad 100 mm średnicy i planujesz płaszczyznę, biorąc z wierzchu powiedzmy 1 mm. Sprawdzasz, czy pomiędzy poszczególnymi przejściami (w lewo, w prawo, w przód, w tył) masz różnicę, czy ślady przejścia głowicy się zgrywają. Tak ci wyjdą niedokładności wrzeciona. Oczywiście możesz sprawdzić, ręcznie jeżdżąc czujnikiem zegarowym po sfrezowanej płaszczyźnie.

To powinno wystarczyć. Luz nawrotny idzie ustawić, a poza tym obrabiarka jest z reguły przygotowana pod odbiór klienta i za bardzo nie ma sensu u szukać dziury. Jedynie czasem można znaleźć coś podczas badań pod obciążeniem.

Przy okazji - jeśli frez był przytępiony (czasem odkrywa to serwis), to był przytępiony podczas skrawania w każdym kierunku.

Do marchru - naprawdę idzie wyprowadzić dokładność w każdej obrabiarce, czasem trzeba po prostu fachowca. Różnica 0.15 mm jest kolosalna, tego się nie ustawia (poprzez korekcję luzów), ale rozbiera obrabiarkę i szuka, skąd się ona bierze.