zaraz na samym początku:

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. 1. Każdy ma prawo do ochrony dotyczących go danych osobowych.

2. Przetwarzanie danych osobowych może mieć miejsce ze względu na dobro publiczne, dobro osoby, której dane dotyczą, lub dobro osób trzecich w zakresie i trybie określonym ustawą.

czyli, że ze względu na dobro publiczne - uchronienie innych osób przed oszustem można ustawą się zupełnie nie przejmować. Idźmy dalej.

4. Ustawy nie stosuje się do osób fizycznych, które przetwarzają dane wyłącznie w celach osobistych lub domowych.

A wy to czasami nie jesteście osobami fizycznymi? Jeśli podajecie dane oszusta, to przetwarzacie dane w celech osobistych, by ostrzec kolegów, że z facetem nie ma sensu wchodzić w interesy, bo to oszust. To co was obchodzi ustawa? Ja nie znam osobiście przypadku, by ktokolwiek z osób fizycznych był na podstawie tej ustawy skazany. Nie ma takiej możliwości. Co innego, jeśli chodzi o szkalowanie, oczernianie, tu jest kodeks cywilny, ale czy można szkalować, mówiąc prawdę?

Tłumaczyć dalej?

Panowie - i to jest największy paradoks w tym całym zamieszaniu. Na ustawę o ochronie danych osobowych powołują się ludzie, którzy zupełnie tej ustawy nie widzieli na oczy. Prywatna osoba może podać imię, nazwisko i pełny adres z numerem telefonu i numerem rejestracyjnym samochodu. Nie wierzycie, to sami w końcu tę nudną ustawę przeczytajcie.