zdzicho pisze:Nie szukałem . Znam to z praktyki. Zasada jest taka: im miększy materiał tym twardasza ściernica i odwrotnie.

Uzupełniłbym szczególnie zwracając uwagę na to odwrotnie.

A poważnie - wszystko zależy od materiału, jaki szlifujemy. Na ile szybko tępi ziarna ścierniwa. Wiadomo, że w przypadku twardych materiałów ziarna tępią się szybciej i wówczas ściernica powinna być bardziej miękka, bo chodzi o to, by stępione ziarna szybciej wyrywały się z powierzchni ściernicy.

Tylko że to są zasady z czasów ostrzenia na ostrzałkach ręcznych. Przy ściernicy do szlifowania na wymiar, ważne jest jej ostrzenie przez obciąganie diamentem i tu raczej istotniejsza jest wielkość ziarna - grubsze się wolniej zatyka. A tak ogólnie, to producenci trochę namieszali i produkują ściernice nie jak dawniej "miękkie, twarde, szare, czerwone", ale do konkretnego zastosowania i warto popatrzeć w katalog (do jakiego materiału ma być), zanim się ściernicę kupi.

Podeprzyj drugi koniec wałka konikiem. Nie chodzi o siły, ale mikrodrgania.

Tokarka ma być sztywna (podciągnij kliny), ale musi chodzić płynnie (polej na prowadnice trochę oleju).

Skąd wiesz, ile przybierasz. Normalnie powinien być w zasięgu wzroku czujnik zegarowy, na którym możesz precyzyjnie określić ile przybrałeś.

Na "wybłyszczenie" to ty na tym czujniku przybierz setkę. Wcześniej diamentem obciągnij ściernicę. Oczywiście znów czujnik na magnetycznej podstawce, bo skąd wiesz ile diament zbiera.

Na tokarce można dobrze szlifować, ale po pierwsze delikatnie, z czuciem, po drugie warto włączyć chłodzenie, w końcu detal musisz chłodzić, bo się szybko nagrzewa.

Jak zaplanowałeś obroty? Tzn tarcza i detal porusza się współ-, czy przeciwbieżnie?