Wiórów nie ma sensu prasować przed topieniem, przynajmniej wiórów aluminiowych. Topienie tego metalu mam opanowane z praktyki (ale przemysłowej) i wiem, że najważniejsza jest regulacja palnika, za dużo tlenu (powietrza) i będziesz miał korund i wióry ci się popalą. Na koła pasowe ja bym aluminium z żelazem nie wykorzystywał, bo pęknie. Jeśli nie w zakładzie podczas obróbki, to po montażu, po pewnym czasie i narobi szkód. W ogóle aluminium nie jest trudnym tematem, o ile się topi z głową i wie, co może człowieka spotkać, w konkretnych sytuacjach. Odlewnictwo to też sztuka, której trzeba się uczyć i nie widzę potrzeby, by samemu eksperymentować, wyważając otwarte od kilkudziesięciu lat drzwi.

wt pisze:Żadnych topników nie dodawałem z wyjątkiem dodatków stopowych w postaci stali.

A mnie w tym momencie włosy dęba stanęły!

Problem w tym, że żelazo to najgorszy śmieć w aluminium. Minimalna ilość powoduje zwiększenie własności wytrzymałościowych, niestety już ułamek procenta powoduje, że stop staje się bardzo kruchy. Po prostu odlany z takiego stopu przedmiot pęknie jeśli np. spadnie ze stołu. Właśnie dla tego do rafinacji argonem używa się najlepiej rur grafitowych, wszelkie kokile pokrywa się odpowiednią ceramiką. Stosuje się dodatki wiążące żelazo (chrom, kobalt, molibden, nikiel, wolfram). jak mi nie wierzysz, poczytaj fachowe: http://www.ilot.edu.pl/KONES/2003/1-2/30.pdf - zacytuję tylko fragment:

W siluminach zawierających małe ilości pierwiastków stopowych a duże ilości żelaza tworzy się związek międzymetaliczny Al9Fe2Si, który występuje w postaci długich ostro zakończonych kryształów. W wyniku tego znacznie zmniejsza się wytrzymałość zmęczeniowa, wytrzymałość na rozciąganie oraz wydłużenie względne materiału.

Topienie aluminium to naprawdę trudny temat i z książek trudno się będzie tego nauczyć.

Po pierwsze, nie sądzę, żebyś łatwo dał sobie radę z procesem. Fakt palnik gazowy z nadmuchem powietrza z kompresora i piec wymurowany (jednak takie rozwiązanie jest prostsze niż tygle, czy kadzie) szamotem to nie problem. Problemy to przede wszystkim uzupełnienie tych składników stopowych, które się wypalają (masz możliwość bieżącej analizy stopu - np. spektrometr?) Jeśli tak, to jeszcze jedna sprawa. Chodzi o odgazowanie stopu. Jeśli nie umiesz tego zrobić, to struktura będzie przypominała gąbkę. I nie chodzi, że szczelności nie będzie. Po kliku latach element (wewnątrz będzie korodował) się po prostu rozleci.

Dobra, idziemy dalej. Tlenek glinu ma również techniczną nazwę "korund". Jeśli nie będziesz umiał ograniczyć jego powstawanie, albo usunięcie, to w całym stopie będziesz miał mnóstwo czarnych kropeczek korundu. I problem może nie jest duży, ale tlenek w takim stopie działa właśnie jak korundowa ściernica. I później się ludzie dziwią, co tak ściera płytki w narzędziach, czemu się tak tępią, a oni tylko aluminium obrabiają. Zgoda, aluminium, ale z tlenkiem!

Moim zdaniem pokusa jest, bo aluminium jest drogie, ale koszty urządzenia małej odlewni są ogromne. Inna rzecz, czy ochrona środowiska się nie doczepi i czy otrzymasz potrzebny do palnika przydział gazu. Mazutu nie polecam, bo za smród sąsiedzi cię powieszą. Może ci się uda podpisać umowę z jakąś odlewnią, która urządzenia już ma. Takie ilości mogą ich zainteresować, dla nich będzie taniej, niż u pośrednika, a i tobie się bardziej opłaci.