Hehehe, a ja myślę że gówno prawda. Bo podczas mieszania masy dostaje się do niej powietrze. Ba nawet śladowe ilości wilgoci potem parują przy wzroście temperatury zastygającej żywicy. Więc są na to 3 metody, wygrzać kruszywo, oddesać próżniowo powietrze lub zawibrować aby wypchnąć owe bąbelki w górę.
Ubijanie to już swoją drogą. Ma znaczenie przy masach o małej zawartości żywicy i dużych ziarnach kruszywa.
Natomiast wspomniany przeze mnie piasek używa się nie tyle dla wytrzymałości co do oszczędności. Żywica 5 dych a potrzeba jej tylko 20-30% przy wypełnianiu mieszanką z piaskiem.

Radzę sobie poczytać bo jest całą masa chemii która w znacznym stopniu zastępuje różne procesy. A metod wykonania jest wiele a nie jedna słuszna.

Tu jest prostsza historia. Na forum mamy ze trzech hejterów i wystarczy ich zbanować aby nie czytać wszędzie że się nie da, nie wie i wrzuca zdjęcia z neta a nie swoje
katownik-t124183.html#post_content871468

Tak i dlatego dosypałem piasku. A nie był to odlew nad którym publika miała bić brawa. W ogóle tej końcówki gdzie jest 1-2cm nadmiaru żywicy nie używam, a cały odlew ma blisko metr długości. Ale znowu "muszę bo się uduszę".
Nawet nie będę się wgłębiał ile rzeczy zrobiłem z żywicy i płukanego piasku z sukcesem

To inna problematyka i zwróć uwagę że w Polsce jakoś tych domów nie drukują. Za słaba izolacja przed warunkami atmosferycznymi. Nawet wypełniając pianką jest to za słabe.
Ogólnie to tu bardziej jest kwestia epoxygranite a nie drukarek. To pierwsze też jest nowością ze względu na cenę. A drukarka 3D, to co najwyżej łatwiejsze wykonanie formy.
Ciekawy jestem czy ktoś odleje jakieś szlifowane bazy i się pochwali efektami jak to wyszło. U mnie jedyna powierzchnia wzorcowa to już trochę ściachany stół od zośki. A nie zamierzam potem wydłubywać żywicy z rowków teowych.

Właśnie na taki sam pomysł wpadłem. Aczkolwiek nie musi być płyta traserska. Trzeba by nanieść jakiś środek na nieprzyleganie na zwykłe szlifowane powierzchnie. W ten sposób w odlewie wyjdzie negatyw lub jeśli zastosować formę to gotowa baza z epoxygranite.
Tylko obawiam się że do tego trzeba zastosować samo drobne kruszywo. Inaczej powstaną tak duże góry i doliny spowodowane złym wypełnieniem, że nie będą się na tym równo opierały prowadnice. Jak ja odlewałem tylko z piasku to wtedy efekt wypełnienia był bardzo dobry. Do tego stopnia że na górze gromadził się nadmiar czystej żywicy.
Ciekawe też na ile równe jest szkło. Moje na mikrometrze było równe...

Ogólnie to ja teraz potrzebuję sztywnego elementu czyli frezowanego. Nie jest to nic standardowego co bym kupił. Dlatego od razu zobaczyłem w tym potencjał na wykonanie go samemu.
Bo wiecie jak to jest z zamówieniami zewnętrznymi. Gdy coś jest małe, to cena za zlecenie jest kosmiczna. A i tak musisz szam siąść i narysować to w CAD.

drzasiek90 pisze: ↑

18 sty 2025, 20:49

Ale skąd te płaszczyzny mają niby być?
Nie chcesz chyba powiedzieć, że forma z drukarki ma zapewnić bazy do frezarki?

Będą tak dobre jak płaszczyzny drukarki
Ale to nie o to chodzi. Po prostu zamiast robić śmieszną frezareczkę ze sklejki. Można zrobić coś bardzo sztywnego. Jakby chcieć to klejem na gorąco możesz tam nawet wkleić jakieś płaskowniki do przefrezowania jak się znajdzie hajs.
Natomiast najciekawsze jak wspomniałem, że można zrobić coś skomplikowanego geometrycznie tą metodą.

Tak wiem tytuł zaciekawił
Otóż natknąłem się na ciekawy koncept... Drukuje się na drukarce 3D formy na epoxygranite. Wrzuca się potem jeszcze do nich jakieś żelastwo np gwinty. Wyjmuje się to ustrojstwo z formy i mamy gotowe płaszczyzny pod montaż prowadnic.
Oczywiście zbyt dużo nie można się spodziewać po maszynie która jest bez porządnego stalowego szkieletu z mocowaniami. Ale sam pomysł jest o tyle odjechany że pozwala wytworzyć dość skomplikowane kształty tych elementów. A to już pewien potencjał moim zdaniem