Wybór płaszczyzny obrobki może być zdeterminowany układem kinematycznym obrabiarki. Przykładowo stare wersje MAHO ze sterowaniem Philips 432 w części egzemplarzy miały dodawaną głowicę kątową, i możliwe było zamocowanie narzędzia we wrzecionie (poziomym), frez/głowica obrabiały wówczas detal zamocowany pionowo. Można było także dokupić głowicę kątową, i wówczas głowica dokręcona do wrzeciona zmieniała oś obróbki o 90 stopni. Przy dokręconej głowicy narzędzie pracowało pionowo, a detal "leżał" na stole płasko.
W taki przypadku potrzebny był wybór w postprocesorze płaszczyzny obróbki. Część maszyn na hali nie wyposażonych w głowice kątowe pracowało jako obrabiarki "poziome", inne z dołączoną głowicą kątową pracowały jak klasyczne pionowe frezarki. Do przesłania programów obróbczych na te dwa "typy" potrzebne były w systemie CAM 2 postprocesory - jeden z płaszczyzną wybraną XY, drugi wrzucający pionową płaszczyznę. Był to taki paradoks bo system CAM obrabiał w płaszczyźnie XY, a postprocesor zamieniał program na G-Code z obróconą płaszczyzną.

Zag