Witam,
przede wszystkim gratulacje za świetną robotę, jest Kolega prawdziwym profi. Jak sądzę większość czasu zajęło Koledze przygotowanie do tej jednostkowej (jak myślę) produkcji. Jeżeli chodzi o czas wykonania, to nie znając wprawdzie parametrów skrawania zrobiłem poniżej małą kalkulację. Być może wiele parametrów się różni od przyjętych przez Kolegę, ale sądzę, że ten czas (jedniego przejścia programu) oscyluje w zależności od przyjętej szybkości skrawania (30-50 m/min) między 5 a 7 h.
Kalkulacja dla wariantu 1:
Pole powierzchni skrawania w osi ślimaka 0.5*22,5*22,5/tan(68))+22,5*(36-10-22,5/tan(68)) = 482,73 mm2
Średni naddtek na jedno przejście = 0,7 mm2
Ilość przejść = 690
Ilość przejść wygładzających = 69
Razem ilość przejść = 759
Długość przejścia = 500 mm
Szybkość skrawania = 50 m/min
Prędkość obrotowa = 96,46 obr/min
Szerokość zwoju = 36
ilość zwojów (obrotów na ślimak) = 13,89 obr
Czas wykonania zwoju+ruch powrotny = 0,29 min
Czas wejścia i wyjścia z gwintu = 4 s
Razem czas wykonania jednego nawrotu = 0,36min
CZAS WYKONANIA CAŁOŚCI = 273,24 min = 4,56 h
Pole powierzchni skrawania w osi ślimaka = 0.5*22,5*22,5/tan(68))+22,5*(36-10-22,5/tan(68)) = 482,73 mm2
Średni naddtek na jedno przejście = 0,7 mm2
Ilość przejść = 690
Ilość przejść wygładzających = 69
Razem ilość przejść = 759
Długość przejścia = 500 mm
Szybkość skrawania = 30 m/min
Prędkość obrotowa = 57,88 obr/min
Szerokość zwoju = 36
ilość zwojów (obrotów na ślimak) = 13,89 obr
Czas wykonania zwoju+ruch powrotny = 0,48 min
Czas wejścia i wyjścia z gwintu = 4 s
Razem czas wykonania jednego nawrotu = 0,55 min
CZAS WYKONANIA CAŁOŚCI = 417,45 min = 6,96 h
Co do wariantu drugiego zasada liczenia się trochę różni, ale generalia pozostają te same. Naddatek silnie wzrośnie, ale przejście jednego cyklu się zwiększy, ponieważ wielkość wektora szybkości skrawania będzie teraz posuwem freza od 0.02 do 0.06 mm/ząb. szybkość skrawania zależeć będzie od materiału ostrza. Ilość przejść się zmniejszy. Wydaje mi się, że obróbka byłaby szybsza o ok 30-40%
Pozdrawiam
Znaleziono 2 wyniki
Wróć do „Toczenie ślimaka 2 w chodowego sinumerik”
- 27 sie 2012, 21:29
- Forum: Siemens Sinumerik CNC
- Temat: Toczenie ślimaka 2 w chodowego sinumerik
- Odpowiedzi: 4
- Odsłony: 2816
- 18 sie 2012, 22:58
- Forum: Siemens Sinumerik CNC
- Temat: Toczenie ślimaka 2 w chodowego sinumerik
- Odpowiedzi: 4
- Odsłony: 2816
Szanowny Kolego,
Rzeczywiście, zrobienie ślimaka na tokarce CNC jest nie lada wyzwaniem. Brakuje funkcji: Rzutuj kontur we wspólrzędnych XZ na pobocznicę w YZ. Może tę funkcję producent dorobi, a pomogłaby ona w wielu innych problemach technologicznych. I o ten właśnie kontur w XZ toczy się cały temat przy zrobieniu, w tym przypadku, ślimaka. Ale można go zrobić w kilku wariantach, oczywiście opartych o kryterium ekonomiczne. A więc:
1. Wariant - najtańszy
Tak jak Pan pisze, wykorzystujemy tu G33, ponieważ w standardowych ustawieniach (bez manipulacji danymi maszynowymi) umożliwia on tzw. rozjeżdżanie poprzez różny kąt wejścia do skrawania. Format bloku: G33 Z=l_skrawania K=skok SF=kat_wejscia (0-359st 59'). Problemem jest wypełnienie pola skrawania, który opisuje wspomniany wyżej kontur. Należy amiętać, że sąsiednie położenia narzędzia skrawania ustawia chropowatość narzędzia (takiego normalnego posuwu nie da się wykorzystać przy skrawaniu). Należy zadeklarować tablicę z punktami np DEF REAL _TabKontur[iZ,IX], gdzie iZ i iX będą punktem przejścia narZędzia skrawającego. Punkty te należy wyliczyć na bazie współrzędnej X i kąta wejścia. Ważne, kontur musi być prostopadły do tworzącej ślimaka.
2. Wariant pośredni(moja rekomendacja)
W tym wariancie wykorzystywany jest SINUMERIK 828D (Uwaga: są dwa rodzaje tokarkowego 828D: SINUMERIK 828D i SINUMERIK 828D Basic(tańsza wersja 828D). Oba warianty posiadają oprogramowanie SINUMERIK OPERATE (Ostatni 2.7 lub 4.4), który umożliwia napisanie krótkiego programu w ShopTurnie(obrazy załączone). Wykorzystujemy tu dodatkowy napęd z frezem pionowym do frezowania pobocznicy. Tutaj też istnieje problem pokrycia konturu przez narzędzie, ale frez już o wiele więcej skrawa, no i od razu się ustawia na normalnej do tworzącej. Tutaj można stosować np dwa frezy: jeden do kąta prostego, następny w kształcie stożka do obróbki kąta pochylenia tworzącej stożka. Innymi słowy jest tu też trochę roboty z pokryciem powierzchni skrawania z konturem w osiach XZ. Program z frezowaniem pobocznicy wykonywany jest po potwierdzeniu włączenia obrotów na wrzecione narzędzia z własnym napędem. Jeżeli nie chcemy skrawać narzędziem z napędem własnym, możemy ten program wykorzystać do skrawania nożem specjalnym. odwzorującym kontur normalny do tworzącej stożka, ustawionym prostopadle do tworzącej. Wykorzystując odpowiednio posuw i prędkość obrotową, aby było możliwe skrawanie, można próbować toczyć. Byłoby to optymalne rozwiązanie.
3. Wariant zalecany- specjalizowana obrabiarka (na tym forum była omawiana)




Rzeczywiście, zrobienie ślimaka na tokarce CNC jest nie lada wyzwaniem. Brakuje funkcji: Rzutuj kontur we wspólrzędnych XZ na pobocznicę w YZ. Może tę funkcję producent dorobi, a pomogłaby ona w wielu innych problemach technologicznych. I o ten właśnie kontur w XZ toczy się cały temat przy zrobieniu, w tym przypadku, ślimaka. Ale można go zrobić w kilku wariantach, oczywiście opartych o kryterium ekonomiczne. A więc:
1. Wariant - najtańszy
Tak jak Pan pisze, wykorzystujemy tu G33, ponieważ w standardowych ustawieniach (bez manipulacji danymi maszynowymi) umożliwia on tzw. rozjeżdżanie poprzez różny kąt wejścia do skrawania. Format bloku: G33 Z=l_skrawania K=skok SF=kat_wejscia (0-359st 59'). Problemem jest wypełnienie pola skrawania, który opisuje wspomniany wyżej kontur. Należy amiętać, że sąsiednie położenia narzędzia skrawania ustawia chropowatość narzędzia (takiego normalnego posuwu nie da się wykorzystać przy skrawaniu). Należy zadeklarować tablicę z punktami np DEF REAL _TabKontur[iZ,IX], gdzie iZ i iX będą punktem przejścia narZędzia skrawającego. Punkty te należy wyliczyć na bazie współrzędnej X i kąta wejścia. Ważne, kontur musi być prostopadły do tworzącej ślimaka.
2. Wariant pośredni(moja rekomendacja)
W tym wariancie wykorzystywany jest SINUMERIK 828D (Uwaga: są dwa rodzaje tokarkowego 828D: SINUMERIK 828D i SINUMERIK 828D Basic(tańsza wersja 828D). Oba warianty posiadają oprogramowanie SINUMERIK OPERATE (Ostatni 2.7 lub 4.4), który umożliwia napisanie krótkiego programu w ShopTurnie(obrazy załączone). Wykorzystujemy tu dodatkowy napęd z frezem pionowym do frezowania pobocznicy. Tutaj też istnieje problem pokrycia konturu przez narzędzie, ale frez już o wiele więcej skrawa, no i od razu się ustawia na normalnej do tworzącej. Tutaj można stosować np dwa frezy: jeden do kąta prostego, następny w kształcie stożka do obróbki kąta pochylenia tworzącej stożka. Innymi słowy jest tu też trochę roboty z pokryciem powierzchni skrawania z konturem w osiach XZ. Program z frezowaniem pobocznicy wykonywany jest po potwierdzeniu włączenia obrotów na wrzecione narzędzia z własnym napędem. Jeżeli nie chcemy skrawać narzędziem z napędem własnym, możemy ten program wykorzystać do skrawania nożem specjalnym. odwzorującym kontur normalny do tworzącej stożka, ustawionym prostopadle do tworzącej. Wykorzystując odpowiednio posuw i prędkość obrotową, aby było możliwe skrawanie, można próbować toczyć. Byłoby to optymalne rozwiązanie.
3. Wariant zalecany- specjalizowana obrabiarka (na tym forum była omawiana)



