Tak więc odpuść sobie zbieranie tych kilku dych z tych powierzchni suportu które zaznaczyłeś bo sam tego z pewnością dobrze nie zrobisz, a usługa wykonania tego przekracza wartość maszyny (pomijam fakt że będziesz miał niezłe szczęście jak znajdziesz chętnego podjęcia się takiej roboty).

pioterek pisze:No i nic dodać, nic ująć. Z grubsza to tyle na temat, a jeżeli potrzebne jest coś konkretnie pomyśleć...









...to trzeba zwymiarować dokładnie maszynę i będzie pole do działania.

pabloid pisze:Z uplastycznianiem i trwałością odkształceń w tym przypadku masz jak najbardziej rację. Ale jak w imaku dochodzi do takich odkształceń, że stal wchodzi w zakres plastyczny to trzeba popracować nad jego gabarytami. Niestety dolnej płyty z reguły nie ma jak dać grubszej bo geometria tokarki ogranicza- pogrubisz płytę dolną, to w konsekwencji coraz mniejsze noże mozna stosować...ciężko znależć sensowny kompromis.
Ale jak mówi mądrość ludowa na krzywe dziury są krzywe kołki Proponuję więc zastanowić się nad takim rozwiązaniem: do niektórych robót ( w zasadzie prawie wszystkich za wyjątkiem toczenia krótkich stożków i gwintów) można zrezygnować z sanek narzędziowych i masywny imak mocować bezpośrednio na saniach poprzecznych suportu. Wtedy jego podstawa może być naprawdę bardzo gruba i na dodatek daje takie rozwiązanie możliwość stosowania noży o dużych gabarytach które są często tańsze i łątwiej dostępnie niż małe. Oczywiście spód gniazda imaka musi być na tyle nisko, żeby ostrze grubego noża wypadało na osi tokarki