Nie ma tu mowy o śmigłach i turbinach. Ciężko też domyślać się, co autor ma na myśli. Chce sumować obroty, momenty, czy co? To jest zadanie teoretyczne, czy koncepcje konstrukcyjne?

Wyedytowałem w każdym razie swój post jako nieprzydatny.

Zdecydowanie niepotrzebnie. Mogły zostać.
Jak już pisałem, nie jestem mechanikiem po Politechnice. I to ten fakt powoduje, że może nie do końca precyzyjnie jestem w sanie napisać technicznym językiem o co mi chodzi. A to, że nie napisałem o turbinach na samym początku, no cóż……. Nie miałem pojęcia, że to może być jakoś szczególnie istotne. Chodziło mi o sam mechanizm a nie jakoś szczególnie coś komplikować. No i nie jest to teoretyczne zadanie. Nad jakimś takim układem z dwoma turbinami pracuję i stąd mój post i moje pytanie. Jest to problem jak najbardziej realny przy pracy nad koncepcją konstrukcyjną.
Jeżeli moje niedoskonałe opisy kogoś wkurzyły lub obraziły to bardzo przepraszam. Nie miałem takiego zamiaru.

pozdrawiam
bilibil

Dzięki Panowie. To już jakiś konkret.

gregor1975 pisze:Dwa wały napędzające:

n1 = 40 obr/min
n2 = 60 obr/min

a n3 możliwie jak najbliżej 100 obr/min

Dokładnie takie jest założenie. To był tylko przykład. Natomiast faktem jest, że te prędkości n1 i n2 będą bardzo zbliżone.
A dokładniej - jak będzie mocniej wiało to będą miały owe ok. 40 obr/min , a jak będzie słado wiało to będzie dużo mniej. Ale prędkość obrotowa będzie podobna.
I podobnie jak w przykładzie turbiny który podałem już u góry ( dwie prędkości przeciwbieżne 50 obr/min dają w sumie ok. 100 obr/min przy tym samym wietrze) chcę osiągnąć podobny efekt. Tylko tam kręci się zarówno stojan jak i wirnik w przeciwnym kierunku. U mnie takie rozwiązanie jest niemożliwe więc musze możliwie jak największy moment przenieść na wirnik prądnicy mając do dyspozycji dwa wejściowe momenty obrotowe z dwóch niezależnych silników wiatrowych.

Analizując wstępnie przekładnię planetarną wydaje się, że nie będzie to chyba dobre rozwiązanie.
Bo:
Zakladając, że moment n1 podłączymy do zębatki zewnętrznej a moment n2 do satelit to część momentu i energi z n2 zacznie przechodzić na zębatkę zewnętrzną która jest napędzana przez n1. A co za tym idzi to zacznie wręcz napędzać dodatkowo silnik wiarowy z momentem n1. I ten silnik wiatrowy zacznie się szybciej kręcić niż prędkość przepływanego wiatru. Konsekwencją takiego rozwiązanie będzie, że wiatr zacznie wręcz hamować silnik wiatrowy, który zaczyna się szybciej kręcić niż prędkość przepływu wiatru. I tak na moje oko będą spore straty, właśnie na satelicie oraz kiedy wiatr będzie wyrównywał różnicę pomiędzy prędkością silnika wiatrowego oraz przędkością wiatru.
Tak mi się wydaje, aczkolwiek mogę się mylić.
Tak więc powinno to być bardziej niezależne aby nie "przeszkadzały" sobie i nie generowały strat.

Ale materiał do dalszych analiz już jakiś mam.

Dzięki wielkie za info, ale jakby ktoś na coś wpadł to niech pisze.

pozdrawiam
bilibil

ale to mają - zdaje się - być 2 śmigła / turbiny :shock:

Właśnie nie. I w tym jest cały problem.
Chodzi o dwa wirniki typu VAWT pracujące w niezależnych kanałach wiatrowych, a nie tym samym (jeden za drugim) jak w przykładzie turbiny powyżej.

Zagadnienie teoretycznie "rzucił" wykładowca czy fizyczne urządzenie do zbudowania?

NIe. Jestem zwykłym, statystycznym Kowalskim który coś tam sobie główkuje, no a z racji, że nie jestem mechanikiem to z tym nie mogę sobię poradzić.
Problem jak najbardziej praktyczny a nie tylko teoretyczny.

Tylko, że tak jak jest na rysunku to nie będzie działać jak kolega by chciał.

Jak już pisałem, rysunek-rzut ma tylko pokazać i przybliżyć ideę o co mi chodzi. Czyli mam do dyspozycji dwa wejściowe momenty napędowe i chciałbym go zamienić na jeden, jak najefektywnijszy moment wyjściowy. Co do sposobu konstrukcji to się nie upieram jak to ułożyć i rozwiązać. Dodam tylko, że mam do dyspozycji właśnie takie momenty napędowe jak są zobrazowane na rzucie.

No i jeszcze może dodam po co mi to.
Do tego celu posłużę się przykładem. Jest to coś innego, ale idea podstawowa wspólna.

http://www.greenengineers.ca/REMLab/P4b ... urbine.htm

Turbina wiatrowa o podwójnym przeciwbieżnym momencie obrotowym.
Tylko, że tutaj problemów niema. Zarówno jeden jak i drugi może być na sztywno połączony. Jedem na wirnik drugi na stojan. A rotacja przeciwbieżna zrobi swoje.
U mnie nie da się tego tak rozwiązać.

Więc inaczej to muszę rozwiązać uwzględniając podstawowe założenia:
1 - dwa niezależne napędowe momenty wejściowe
2 - jeden moment wyjściowy który najefektywniej by wykorzystał te dwa momenty wejściowe

No i dlatego założylem ten wątek chcąc się dowiedzieć jak to można najefektywniej zrobić i czy da się niejako "zsumować" dwa momenty wejściowe.

pozdrawiam
bilibil

obawiam się że wał nie może się kręcić jednocześnie z prędkością 60 i 100 obr/min.
chyba że czegoś nie zrozumiałem

Widze, że chyba faktycznie nie do końca zostałem zrozumiany.
To powiem inaczej:

WMN 1 jest momentem napędowym podstawowym, który cały czas przenosi napęd na wał.
I czy jest jakiś sposób, aby dodając drugi moment napędowy o niższej prędkości obrotowej niejako "dodał" swoją prędkość obrotową jako tą drugą dodatkową.
Tu nie chodzi o to aby kręcił się jednocześnie 60 i 100obr./min.
Tu chodzi o to aby kręcił się 60 obr./min cały czas i niejako dodał moment obrotowy z tego drugiego momentu WMN 2, który jest dodatkowy. I dodam, że ten układ z zrzutu to tylko podałem jako przykład o co mi chodzi. Można to inaczej rozwiązać - jak się oczywiście da.

Mam nadzieję, że coś więcej wyjaśniłem.

Bo jakby zastosować do tego łożyska jednokierunkowe (osadzając na zębatkach WMN1 i WMN2) to te momenty nie będą się dodawały. A przekazany moment wyjściowy to będzie ten wyższy spośród WMN 1 a WMN 2.
A tu chodzi o zsumowanie obu momentów.

pozdrawiam
bilibil

Witam
Na wstępie zaznaczę, że nie jestem mechanikiem. Być może dla kogoś będzie to bardzo błahy problem, ale pomimo sporego czasu poświęconego na znalezienie czegoś w necie nie udało mi się tego problemu rozwiązać i stąd moja prośba.
Chodzi mi o to jak możliwie najlepiej rozwiązać sposób przekazywania dwóch niezależnych momentów napędowych na jeden wał.
Czy jest możliwy jakiś taki mechanizm aby moment wyjściowy na wale był niejako sumą dwóch momentów wejściowych. Czyli jak moment wejściowy 1 (WMN1) będzie dawał np. 60 obr./min a moment wejściowy 2 (WMN2) będzie dawał np. 40 obr./min to finalnie moment obrotowy wyjściowy ( MOW ) będzie dawał niejako sumę tych dwóch momentów, czyli ok. 100 obr./min. A oprócz sumy i wyższej rotacji da również wyższą (zsumowaną) siłę momentu skrętnego.
Mama nadzieję, że dobrze napisałem o co mi chodzi. Ponadto dołączam zrzut amatorskiego modelu 3D o co mi chodzi.

Będę wdzięczny jak mi ktoś podpowie czy i jak to można rozwiązać. Ponadto czy mógłby ktoś napisać o jaki mechanizm można to oprzeć (tak hasłowo – mechanizm taki a taki ……., zębatka taka a taka …..) tak, aby mógł sobie coś na ten temat w necie pogrzebać. Linki do jakichś stron też będą bardzo pomocne.
Dzięki wielki
Pozdrawiam
bilibil