Panowie, troszkę ponosi Was fantazja, choć dyskusja jest ciekawa.

Największy problem stanowi idealna synchronizacja czujnika optycznego z silnikiem.
W końcu 1 krok musi równać się conajmniej jednemu impulsowi.
W dodatku z tego co wiem serwa modelarskie nie mają stałego kąta pojedyńczego kroku tylko zależne jest to ok ukształtowania impulsów.

Co innego gdyby wykorzystać to sprzężenie nie do samej kontroli wykonania kroku tylko do liczenia tych kroków i na podstawie tych impulsów i tylko nich) pozycjonować maszynę.
Oczywiście pojawia się problem zgodności z istniejącym oprogramowaniem. Sterownik musiałby impulsy step/direction liczyć i czekać na tę samą ilość impulsów ze strony serwa.
Nie wiem czy to rozwiązanie jest takie opłacalne.

Nawet jeśli jakimś cudem będzie to tańsze niż "zwykłe" silniki krokowe to nie liczycie swojego czasu. A czas też kosztuje nawet jeśli robisz coś dla siebie. To się nazywa koszt alternatywny i nie należy tego lekceważyć.
Zastanówcie się czy warto.

Sterownik takiego serwa musiałby być przeźroczysty dla programu sterującego z PC.
Sam z "siebie" zadbałby o powtórzenie straconych kroków.
Ponieważ jednak program o tym by nie wiedział i nadal wysyłał dane, można by je buforować. Wtedy nic się nie zgubi.

Co do amatroskiej wizji takiego sprzężenia zwrotnego można wykorzystać starą myszkę. Tam są po 2 impulsatory z detekcją kierunku (a w myszkach z rolkami więcej 3 i więcej)
Podłączenie tego do prostego serwa lub silnika krokowego nie powinno stanowić dla żadnego z nas większego wyzwania.