Aktywna płaszczyzna potrzebna jest przy interpolacji kołowej. Jeżeli napiszesz ruch po linii prostej (G1) tak jak podałeś na początku to jest on jednoznaczny. Maszyna po prostu pojedzie w 3 osiach (lub w 4 jak taka jest), czyli wszystkie silniki będą pracować równocześnie. Ich prędkość sterowanie tak dobierze aby skończyły ruch jednocześnie. Stad narzędzie wykona ruch po linii prostej.

Teraz koło lub łuk. Jesteś w puncie 0 i piszesz: G2 X10 R5. Standardowo maszyna ruszy silnikami X i Y i zakreśli ruch w płaszczyźnie stołu. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie żebyś wcześniej zmienił płaszczyznę na XZ i wtedy mając frez kulisty ta sama linia kodu wytnie Ci np w ściance obudowy (mydelniczki) półkole. Podsumowując pisząc G2 lub G3 maszyna nie ma pełnej wiedzy jak ma przebiegać ścieżka. Musi mieć jeszcze ustawioną płaszczyznę.

Na koniec warto wiedzieć że ustawiona płaszczyzna nie oznacza że na niej ma leżeć całą ścieżka interpolacji kołowej. Dla przykładu kod z pozycji zero G2 X0 Z-1 R5 spowoduje zakreślenie koła którego początek i koniec będą na różnej wysokości. Taki pojedynczy zwój gwintu. Ja np w taki sposób wiercę sobie frezem otwory. Zamiast wchodzić pionowo w Z startuje nieco powyżej materiału i kręcę sobie kółka obniżając się stopniowo.