Ploter tnący tkaniny (zwany w branży cutterem) to sprawa trochę trudniejsza niż frezarka.

Po pierwsze to sposób mocowania tkaniny. W rozwiązaniach fabrycznych obszar roboczy wyłożony jest taką "szczotką" na której układa się lagę (warstwy tkaniny). Na lagę nakłada się folię. Od spodu tych szczotek pompy podciśnienia przyciągają tkaninę (dzięki folii). Pierwszy problem polega na tym, że podczas cięcia folia jest rozcinana i dlatego zmniejsza się siła dociągająca materiał do stołu. Dlatego wprowadza się systemy zmniejszające ten efekt (odpowiednia kolejność wycinania komponentów, dynamiczna regulacja podciśnienia, płachty nakładane automatycznie na wycięte komponenty).

Druga sprawa to nóż tnący. Porusza się on oscylacyjnie w górę i w dół. Dodatkowo obraca się w osi XY. W trakcie cięcia jest automatycznie ostrzony, jego prędkość można regulować. Głowica tnąca to sprawa dość trudna i złożona.

Ostatnia sprawa jest taka, że lagi mają najczęściej 10m lub więcej. Obszary robocze cutterów mają wymiary np. 1200mmx1200mm dlatego stół roboczy jest ruchomy (jak gąsienica). Po wycięciu okienka 1200x1200 stół zaczyna się obracać. Wycięte komponenty jadą na stół odbiorczy a na stół roboczy wjeżdża kolejny fragment lagi.

To tyle z cech charakterystycznych takich urządzeń. Generalnie nie wyobrażam sobie budować czegoś takiego w warunkach amatorskich (chyba, że jest to cutter jednowarstwowy wtedy sprawa się trochę upraszcza).