ALZ pisze: Łożyska w koszyku poliamidowym TVP są znacznie droższe od masywnych lub B (...)

Nie ma łożysk TVP lub B. To tak, jakbyś napisał, że herbata może być albo gorąca, albo słodka.

Łożyska, które posiadam, mają oznaczenie: 7206-B-TVP, co oznacza:

72 - łożysko skośne jednorzędowe
06 - oznaczenie wewnętrznej średnicy nominalnej pierścienia wewnętrznego 30mm (5x6)
B - wykonanie standardowe o zmodyfikowanej konstrukcji wewnętrznej
TVP - koszyk z poliamidu zbrojonego włóknem szklanym lub bardziej ogólnie - koszyk z tworzywa termoplastycznego.

http://medias.schaeffler.de/medias/en!h ... s_BxTlDOG4 - tabela nr 2

Mimo, że piszesz lekko nie na temat i często niekonsekwentnie, to dziękuję za udział w dyskusji, szczególnie za zwrócenie uwagi o jakości wykonania podkładki dystansowej.

To o czym piszesz, to ja wiem, chodziło mi jedynie o to "ręcznie kasowalne".

Po co łożyska TVP? Chciałeś zapytać po co łożyska skośne, czy po co łożyska z koszyczkiem z poliamidu zbrojonego włóknem szklanym, bo to właśnie oznacza ów skrót TVP.

Odpowiadam a konto - skośne, bo projekt jest specyficzny. Z koszyczkiem z poliamidu, bo to standard w tej klasie łożysk w tej cenie u tego producenta. Łożyska będą pracować w smarze.

Projektowana prędkość w tej aplikacji będzie wynosiła od 150 do 1100 obr./min.

I albo ja czegoś nadal nie rozumiem, albo nie wiem co - wszystkie łożyska skośne jednorzędowe są "ręcznie kasowalne", z tym że w jednych musimy dać dystans, a w innych nie, bo ich konstrukcja jest specyficzna.

ALZ, wielkie dzięki za zasygnalizowanie problemu polegającego na współpłaszczyznowości podkładki dystansującej.

Jednak co do ścisłości: łożyska parowane, to inaczej łożyska do uniwersalnej zabudowy, czyli do montażu bezpośredniego, nie wymagającego używania podkładek dystansowych:

http://medias.schaeffler.de pisze:Matched bearings. Sets without an intermediate ring are available in an O arrangement (DB), X arrangement (DF) or tandem arrangement (DT).

Kiedy zatem mówimy o podkładkach dystansowych, nie musimy już mówić o łożyskach parowanych, tylko o standardowych skośnych.

Mi pozostaje albo przeprojektować lub zmodyfikować węzeł łożyskowy, albo dorobić fachowo podkładkę dystansującą, gdyż:

http://medias.schaeffler.de pisze:Universal design. Single row angular contact ball bearings of universal design have the suffix UA, UL or UO and are intended for fitting in pairs in an X, O or tandem arrangement or fitting in groups. These bearings can be fitted in any arrangement required.

Posiadane przeze mnie łożyska nie mają w nazwie magicznych literek UA, UL lub UO, więc nie są przeznaczone do uniwersalnej bezpośredniej zabudowy. Zakup łożysk "parowanych" odstrasza trochę ceną (poza tym kupiłem już jedne, trochę nietrafnie co prawda ) , więc dorobienie podkładki dystansującej będzie najrozsądniejsze.
Zobaczymy za pomocą mikrometru, co wyjdzie z tokarki. Ewentualne dawanie na magnesówkę podkładki może wzbudzić śmiech operatora. Jak z tokarki wyszłoby źle, rozważyłbym wrzucenie takiego pierścionka między płyty prasy hydraulicznej o nacisku 500kN, bo taką mam do dyspozycji.

Chyba, że jakieś inne propozycje, na przykład źródło, z którego można zaczerpnąć "podkładki precyzyjne".

To jaka grubość podkładki dystansowej będzie wystarczająca? Te, które mam mają grubość 0,5mm. Starczy jedna, czy dać dwie?

Obawiam się, że się nie rozumiemy.

Po pierwsze ikonka, o której piszesz oznacza, że łożyska te są nie uszczelnione, a nie że nie nadają się do zabudowy w układzie O. Zerknij na przykład tutaj:

http://medias.schaeffler.de/medias/en!h ... s_BxTlDOG4

i najedź kursorem myszy na tą ikonkę i zobaczysz co będzie napisane.

Po drugie układ o jakim piszę wygląda następująco: pomiędzy powierzchniami CZOŁOWYMI pierścieni ZEWNĘTRZNYCH obu łożysk będzie (ewentualnie) podkładka dystansowa. Spowoduje to zwiększenie dystansu (luzu osiowego) pomiędzy CZOŁOWYMI powierzchniami pierścieni WEWNĘTRZNYCH. Nakrętka na wale skasuje ten luz. Dosyć dobrze zobrazowane jest to na przykład tutaj:

www.wotti.pl/katalogi/SKF/Proof_6000_PL_02_ACBB.pdf - strona 9/64 (412 według katalogu), tablica 2, rysunek po lewej, luz G.

Oczywiście, że dawanie podkładek dystansowych pomiędzy CZOŁOWYMI powierzchniami pierścieni WEWNĘTRZNYCH i próba skasowania luzu nakrętką na wale nie ma sensu.

Mam te łożyska w ręce, jak i kilka pierścieni i rozkład sił jest poznany, że tak powiem, organoleptycznie.

Witam,

Czy ktoś z doświadczonych forumowiczów byłby w stanie rozwiać moje wątpliwości odnośnie zabudowy łożysk skośnych?

Zagadnienie wygląda tak, że dwa łożyska skośne typu 7206 B TVP marki FAG mają być zabudowane w układzie O bezpośrednio obok siebie. Luz będzie kasowany za pomocą nakrętki łożyskowej na wale. Nakrętka zabezpieczona podkładką łożyskową. Druga strona wygląda tak, że pierścień wewnętrzny łożyska zapiera się na odsadzeniu na wale.

Pytanie brzmi – dawać pierścień dystansowy pomiędzy zewnętrznymi pierścieniami obu łożysk, czy nie?

Dane katalogowe FAG nie rozwiewają tych wątpliwości, natomiast konkurencja (NSK, bądź SKF – nie kojarzę teraz dokładnie) pisze, że taki pierścień konieczny nie jest, gdyż w ich łożyskach tego typu pierścień zewnętrzny łożyska jest szerszy od pierścienia wewnętrznego o 0,012mm i w układzie O taka różnica szerokości będzie wystarczająca do skasowania luzu bez stosowania dodatkowego pierścienia dystansowego.

Więc jak to jest naprawdę? A jeżeli dawać pierścień dystansowy, to jakiej grubości?

Będę wdzięczny.