O tym papierze ściernym wspominanym? (brr jeszcze się boję ) przez Czorta to jak powiedział żaden się nie nadaje bo:
1 żeliwo jest jednak miękkie i przy szlifowaniu nawbija się w nie ziarno papieru które póżniej dalej będzie skrobać i
2 w czasie pracy w oleju zeskrobane żeliwo zbija się w twarde grudki i lawinowo doprowadza do kompletnego zatarcia pracującej powierzchni wręcz wyrywając głębokie rowki
Wstępnym narzędziem jest zwykła druciana szczota obrotowa założona na flexa - zadziwiajace jakie efekty mżna zyskać.
Do skrobania , gdy brak wprawy, proponuję przygotować skrobaki w postaci oszlifowanych prostokątnych słupków np ze stalki SW, i takim narzędziem - jego krawedzią - trzymając na całej szerokości prowadnicy ( stąd oczekiwana długość narzędzia) skrobać jednostajnym ruchem przez całą jej długość. Jest wtedy szansa że niewprawny skrobacz nie wyskrobie dziur a tylko w miarę równomiernie usunie korozję z powierzchni. Zakładam, że kolega nie dysponuje liniałem,tuszem i innymi duperelami koniecznymi przy akiej pracy. Skrobiemy do stanu pojawienia się jasnych plam na płaszczyznie prowadnicy. Dalszy efekt uzyskać można stosując żyletkę, podobnie jak kiedyś miejscowo czyściło się parkiet, ale to już prktycznie tylko kosmetyka.
Podobnie traktujemy płaszczyzny stołu i belki. Tylko przy stole proszę zwrócić uwagę czy wcześniej był szlifowany czy tylko strugany - regularne ryski wzdłuż kanałków stołu - bo wtedy nie ma co się napinać na uzyskanie blasku - prędzej wyskrobie się dziury

czort pisze:Zapamiętaj sobie raz i na zawsze... ...
To chyba na tyle jeżeli masz jakieś pytania to pytaj ...
...mi się nuż sam w kieszeni otwiera.

Strach czorta pytać