to nie przybliżenie tylko metoda fabryczna. Bez patyków tylko z trzpieniem ale metodologia taka sama. Nikt nic nie toczy na próbę, tylko czujnik.

therion pisze:Mam czujnik zegarowy

I wystarczy. No jeszcze warto mieć kawałek równego wałka, np prowadnicy ale to nie jest warunek konieczny.
Koniecznie to jest aby średnica w miejscach pomiaru była kołowa a nie jajo.
Łapiesz ten patyk jakkolwiek, krzywo, skośnie, bez znaczenia, nawet bez uchwytu bo wsadzisz w otwór wrzeciona i ubijesz patykami byle się tylko nie ruszało. No i gdy się już obraca to jednak bicie powinno się zmieścić w zakresie pomiarowym czujnika.
Ustawiasz gdzieś przy jednym końcu, obracasz wrzecionem i wyznaczasz pozycję czujnika wokół ktrórej oscyluje bicie
Wyjdzie np 11,74 ± 1,28. Po przetłumaczeniu największa odległość na czujniku to 11,74+1,28=13,02.
Najmniejsza 10,46
Zauważ że ten wałek "pomiarowy " fikał pod czujnikiem prawie 2,5mm! to dużo ale co z tego.

Teraz przesuwasz się na drugi koniec wałka.
I tak samo wyznaczasz zakres bicia. I nie jest ważne czy średnica w nowym miejscu jest taka sama jak wcześniejsza. Byle nie było jaja.
Wyjdzie np 14,1 ± 4,7 czyli max 18,8 i min 9,4 i nie jest istotne czy te bicia są w tej samej płaszczyźnie kątowej obrotu wrzeciona. Mogą być w dowolnej czyli wałek jest w pozycji dowolnie krzywej ( to dla Tuska który nie ogarnia ale zawsze zniechęca)

To oznacza że że oś wrzeciona skrzywiona jest 14,1-11,74=2,36 mm na odcinku o który przesunąłeś się przy pomiarach.
I to w płaszczyźnie poziomej. Poprawisz, sprawdzisz czy się polepszyło.
Ale konieczne jest sprawdzenie tak samo w płaszczyźnie pionowej.
Dopiero wtedy uzyskasz faktyczną równoległość osi do prowadnicy ( o ile nie są zwichrowane -bo od tego trzeba zacząć)

Dodane 4 minuty 23 sekundy:
żebyś na palcach nie liczył kolejnego przybliżenia:
(Xmax+Xmin)/2= Xśrednie wokoło którego czujnik oscyluje