W wiertarkach do wierteł lufowych wiertła się obracają, ale są prowadzone w prowadnicach z tworzywa. Głębokość prowadzenia wystarczy, że będzie tak długa, jak długość głowiczki. Rozwiertak tu nie jest dobry, lepszy będzie wytaczak. Zagwarantuje uzyskanie osi.
Zwróć uwagę, czy płytki prowadzące głowiczkę są właściwie wyregulowane. Płytka wiercąca może rozwiercać na średnicę większą od płytek prowadzących o np. 0.05, co daje szansę głowiczce na wychodzenie z osi. Im mniejszy pozostawisz luz, tym będziesz miał większą gwarancję utrzymania osiowości otworu.

Wiertło ma stać, aby wyeliminować siły odśrodkowe i wyginanie się "rury". Wiertło powinno być podtrzymywane i prowadzone w osi. Tolerancja luzu pomiędzy otworem prowadzącym a średnicą
wiertła 0.01 mm. Kąt wierzchołkowy wiertła centrującego powinien być większy o co najmniej 5* w odniesieniu do wiertła lufowego, celem poprawnego srodkowania. Trzeba mieć również pewność, co do osi narzędzia. Może jakiś trzpień kontrolny i czujnik zegarowy ? Jak nie masz trzpieni, to użyj stalki fi 16x200. Powierć wiertłem centrującym fi 16, a następnie sprawdź, czy trzpień bądź stalka luźniejsza o 0.01 wprowadza się suwliwie w otwór.
Takie wiertło lufowe 16x1570 może kosztować około 600-650 zł. netto