Śruby można obrobić na kilka sposobów, w zależności od układu bloków łożyskujących.

Dla układu z napędem po stronie ustalonej osiowo:
fi8 (pod sprzęgło)-M10-fi10 (pod łożyska skośne) - Tr16 -fi10 (pod łożysko zwykłe)

...dla układu z napędem po stronie "pływającej" osiowo:
fi10 (pod sprzęgło i łożysko zwykłe)-Tr16-fi10 (pod łożyska skośne)-M10

Jeżeli śruba jest napędzana pasem, to mogą się pojawić jeszcze inne sposoby obróbki.

Ja w drewniaku miałem nakrętki przekrojone w poprzek na pół i skontrowane w celu kazowania luzu. Przecinałem za pomocą piły i wkrętarki - ale to były nakrętki na śrubę Tr10, więc łatwo było złapać. Z Tr16 już tak się nie zrobi.

Po pierwsze - nakrętki tylko z brązu albo z tworzyw sztucznych (poliacetal (POM), poliamid). Stalowe zatrą się natychmiast.
Po drugie - raczej nie ma sześciokątnych z w/w materiałów
Po trzecie - wystarczającą dokładność względnie łatwo uzyskać, jeżeli masz wiertarkę stacjonarną (statyw do wiertarki ręcznej to nie jest wiertarka stacjonarna!) np. tak:
1. wiercisz otwór w jakiejś desce wiertłem forstnera
2. przykładasz ten otwór do docelowego kawałka drewna tak, żeby otwór był w dobrym miejscu
3. używasz istniejącego otworu do naprowadzenia wiertła na właściwą pozycję
Ja tą metodą wierciłem otwory pod wałki i wyszło ok.

A jakie masz średnice prowadnic?

XY 20mm, Z 16mm. W zetce to było za mało.

Zastanawiam się czy może nie kupić łożysk liniowych bez obudowy. Są 2 razy albo i więcej tańsze niż z obudową.

Łożyska liniowe wcale nie muszą być na mocnym kleju, gdyż nie powinny na nie działać żadne znaczące siły osiowe. Sam wcisk powinien wystarczyć. Tyle, że właściwie mogę się zakładać, że nie wywiercisz tych otworów z odopwiednią dokładnością, zwłaszcza względem otworów na wałki
Może kup łożyska w obudowie krótkiej (SMA20SUU)? Chodzą po 22zł za fi20.

Chcę żeby w osi Z była możliwość przesuwu 20 cm.

W takim razie zetka musi mieć formę skrzynki - dorób boczne ściany, które będą obejmować krzyżak XZ. Stracisz na tym 2 grubości płyty z zakresu roboczego X. Ew. zamiast desek możesz zastosować kątowniki aluminiowe 50x30x3 - wtedy może się uda nic nie stracić, a będzie sensowna sztywność. 1 deseczka na oś Z to pomyłka przy takiej długości.

Cała konstrukcja jest nie do przyjęcia. Nic nie chroni tej wysokiej bramy przed przechyłem bocznym (żadnych pleców, belki - po prostu nic tu nie ma). Zetka jest zrobiona całkowicie źle - są ogromne prowadnice, a łożyska tuż przy sobie. Zastosuj odwróconą zetkę (łożyska na krzyżak) i odpowiedni rozstaw łożysk, a uzyskasz o niebo wyższą sztywność z takiej samej długości prowadnic.
Popatrz na przykład na moją maszynkę:



Brama ma plecy, a boki są z 35mm sklejki - a i tak nie jest to najsztywniejsza konstrukcja.

Śruby trzeba stoczyć na taką średnicę, żeby pasowały do łożysk - chociaż ja w pierwszej maszynie miałem znacznie bardziej egzotyczne rozwiązanie: śrubę nawierciłem wzdłuż (!) i wkleiłem tam wałek, który pasował do łożyska. Z zalet tego rozwiązania mogę wymienić jedną: da się to zrobić w domu. Na tym chyba koniec.

Co do wałków - jak użyjesz wiszących, to na X i Y weź fi25, lepiej fi30. Na zetkę weź fi20.
Ugięcia wałków (siła przyłożona centralnie, końce podparte):
długość 700mm
fi20: 4.5mm/kN
fi25: 1.9mm/kN
fi30: 0.9mm/kN
1kN to wcale nie taka znowu duża siła.
Jak chcesz "ekonomicznie", to spróbuj zastosować łożyska bez obudów, jeżeli masz możliwości warsztatowe do osadzenia "gołych" łożysk.
Alternatywnie, zmiast wiszących fi30 zastosuj podparte fi20 - wyjdzie nawet taniej, a kasowanie luzu masz za darmo, bo obecnie wszystkie łożyska do wałków podpartych mają śrubkę do kasowania luzu (zapytaj sprzedawcę i nie bierz, jeżeli takiej opcji nie ma).
Zasadnicza różnica między wałkami wiszącymi a podpartymi jest taka, że te pierwsze gwarantują prostoliniowość; drugie - nie koniecznie (wałek jest prosty, ale podpora już nie koniecznie) i konstrukcja musi być na tyle mocna, by wyprostować prowadnicę. W zamian otrzymujesz większą sztywność. Coś za coś.