Polimerobeton właściwie się nie kurczy przy wiązaniu i nie ma ryzyka, jak przy cemencie portlandzkim, że powstaną samoistne pęknięcia. Nie ma też wewnętrznych naprężeń, więc nawet, jak coś całkiem solidnie w niego rąbnie, to nie popęka. Zbrojenie byłoby raczej dmuchaniem na zimne. Zatopienie takiego rowingu - nie wiem, czy bardziej pomoże, czy popsuje utrudniając układanie się kruszywa przy wibrowaniu. Zawsze można po prostu stalowe pręty zatopić, aby zwiększyć odporność na rozciąganie.

A tak swoją drogą, to ile Ty tego korpusu chcesz mieć, że Ci 600kg wychodzi???

Gdzieś się natknąłem że im więcej wypełniacza tym mocniejszy element wychodzi

Źle czytałeś Ilość wypełniacza bardziej wpływa na sztywność i stabilność wymiarową niż na wytrzymałość - wręcz żywice mają większe odporności (zwłaszcza na rozciąganie) niż elementy kruszywa. Kruszywo ostrokrawędziowe teoretycznie jak się dobrze upchnie, to może lepiej przenosić obciążenia (bo sie zazębi), ale z drugiej strony trudno je zawibrować (z tego samego powodu). Dla zwiększenia odporności można dodać trochę (niedużo) sieczki z włókna szklanego.

A miała być maszyna do PCB - podobnie, jak kolegi noel20
Co do realności - taki korpus jak najbardziej da się zrobić, ale od razu pomyśl o mocowaniu śrub i silników - inaczej będziesz miał straszne kombinowanie.
Poza tym - pokombinuj najpierw trochę dla testów z kompozycjami. Zależnie od możliwości wibrowania dobieraj mieszankę kruszyw i ilość żywicy. Ja przy robieniu elementów bramy miałem kilka mieszanek - proste, duże obszary zawierały mało żywicy i grube kruszywo; tam, gdzie trzeba było wypełnić ciasny obszar kruszywo było bardzo drobne i żywicy więcej.
Żywice zdecydowanie wolnowiążące - szybkowiążące łatwo przegrzać (może nawet dojść do pożaru!). Unikaj higroskopijnych utwardzaczy (Z-1). Ja użyłem EPOLAM 2002 i bardzo sobie chwalę, choć mogłaby być jeszcze ciut rzadsza.

Koszt - jakieś 5-10zł/kg za materiał (zależnie od żywicy) + forma. Trudność - trzeba dobrze przemyśleć formę i jakoś wibrować większe kształty. Zrobienie sensownej formy może wymagać jakiejś obróbki CNC (np. w celu precyzyjnego rozmieszczenia wkładek gwintowanych i otworów).

No to niewiele wart jest ten programik, bo kress ("nieco" głośniejszy od proxxona) ma oficjalnie 78dB w zakresie słyszalnym.

Ja jadę na sprzęgłach elastycznych 6x8 (tego typu, jak w linku z ebaya). Frezuję okazjonalnie, ale za to prędkości obrotowe śrub są konkretne - nawet do 3000rpm - i jakoś nie widzę istotnych problemów. Współosiowość mam marną, bicie śruby duże. Nie polecam tych sprzęgieł jakoś szczególnie, ale nie jest tak, że one się "nie nadają".

Luz to i tak chyba lepiej kasować na zewnętrznyh pierścieniach, o ile blok to umożliwia. Co do dokręcenia koła nakrętką - wszystko zależy od momentów - jak mówimy o pojedynczych Nm to 2 skontrowane nakrętki powinny dać radę.

nie trzeba mocować kół zębatych na gwintowanym fragmencie pręta

Nie rozumiem. Jak dajesz koło zębate od strony ustalonej osiowo, to robisz tak:

Gwint (kulowy czy trapezowy czy jaki tam) -> prosty fragment pod łożyska i koło -> gwint metryczny/drobnozwojowy do mocowania jednocześnie koła i wewnętrznych pierścieni łożysk.
Dokładanie dodatkowego łożyska za kołem pasowym mija się z celem, jeżeli koło nie jest bardzo oddalone od bloku łożyskującego. Łożyska skośne przenoszą obciążenia złożone i nie będzie problemu z jednoczesnym przenoszeniem siły napędowej oraz naciągu pasa.

Szczerze mówiąc, to te łożyska otwarte wyglądają tak, jakby ktoś szlifierką wyciął kawałek łożyska zamkniętego - może tuleja zewnętrzna ma jakieś wewnętrzne naprężenia i po takiej operacji prostuje się nieco
Poza tym - mam łożyska zamknięte bez kasowania luzu w obecnej maszynce i luz jest

Jeszcze nie mam, niebawem kupię. Śruby kupię chyba z *.net, bo tam mają od razu paski zębate i koła w (tak mi się wydaje) rozsądnych cenach.
Obecnie mam nakrętki z brązu i potwornie "grają" od 1700rpm w górę.