Prawdopodobnie właśnie o coś takiego chodzi. Dużo można by zdziałać nawet dostrajając sterownik ręcznie, analogowym potencjometrem - przy jednym z końców mamy prąd sinusoidalny, przy drugim piłokształtny - puszczamy jakieś sensowne obroty i kręcimy potencjometrem, aż drgania zostaną zminimalizowane.
Te "silne procesory" nadal są względnie tanie - ten dość mocarny mikrokontroler (168MHz, FPU) kosztuje raptem 50zł z przesyłką z Chin lub 60-70zł w Polsce (zestaw uruchomieniowy 90zł). Biorąc pod uwagę, że taki jeden spokojnie obsłuży 5 osi i nadal będzie się nudził, to nie jest duży wydatek.

Mnie tam uczyli, że ruch jest względny, a akcja równa się reakcji - wiec można albo amortyzować rotor, albo stator - przy zastosowaniu dość sztywnego połączenia śruby z silnikiem stojan robi się lżejszy od zespołu wirnika, więc to właśnie jego dragnia łatwiej amortyzować.

A poza tym - lepiej sklecić jakieś sterowanko mikrokrokowe z mikrokrokiem dobranym geometrycznie, nie prądowo (tzn. tak, by krok oznaczał obrót o stały kąt, a nie zmianę fazy prądów o stały "kąt") - wtedy nie będzie problemu z rezonansami. Obecnie pracuję (na razie tylko teoretycznie) nad czymś takim. Planuję użyć procesora STM32F407VGT6 (ARM Cortex-4M z FPU), 8-kanałowego DACa oraz 8 mostków A3959 (po 2 na oś).

Tu jest przykładowy wykresik położenia silnika vs faza prądu:
http://www.ni.com/white-paper/10638/en