Rozwiązanie z papierem ściernym jest dobre jak na takie warunki, ale właśnie dlatego by nie "przewalić" wymiaru rozbija się przejścia wykańczające na kilka prawie identycznej grubości warstw (a przynajmniej przy 4 przejściach pierwsze jest deko inne, ale kolejne 3 już prawie idealnie mieszczą się w zakładanej tolerancji). Zostawianie jednego przejścia 0,1mm i późniejsze celowanie w wymiar jest jak loteria. Spróbuj robić tak jak Ci radzę. To moja skromna rada, ale oczywiście możesz robić tak jak Tobie jest wygodniej.

Pozdrawiam!

Tak z innej beczki moja skromna rada.
Nie wiem jakie elementy toczysz, ale jeżeli nie są to jakieś półprodukty z narzuconym naddatkiem i jedziesz z grubszego wałka to lepiej zostaw sobie 0,8-1,0mm naddatku i rozbij go na 4 warstwy po 0,2mm.
Dycha naddatku to trochę mało na szlifierkę, a co dopiero na tokarkę.

Wykańczająca może być w osobnym pliku, ale tak czy inaczej warto korygować wymiar wprowadzając za pomocą okienka wartość zmierzonego wymiaru który zapisany zostanie w tabeli narzędzi.

Pozdrawiam!

Witam!
Nie pamiętam wszystkich szczegółów jak dokładnie to robiłem bo było to chyba w 2012 roku. Jestem teraz na wyjeździe a stare kody mam na maszynie. Ale pamiętam że się trochę nakombinowałem z kodami i nie wiem czy nie było tak że program był przerywany i uruchamiany z nowymi uaktualnionymi parametrami.

Ogólnie to kiedyś zastanawiałem się tocząc na tokarce czemu linuxcnc nie miał wprowadzonego do tabeli narzędzi czegoś takiego jak parametr "tool wear" czyli zużycia narzędzia, np. płytki tokarskiej, do którego to można by się odwołać w każdym momencie. Sporo by to ułatwiło, ale chyba powodem była zasada że linuxcnc całą ścieżkę wczytuje na początku uruchomienia programu.

Tylko teraz się jeszcze zastanawiam czemu nie możesz zrobić tego w ten sposób że rozpisujesz kod np. toczenie czopa na kilka operacji zgrubnych które robisz np. w pętli oraz np. 4 przejścia wykańczające. Zdzierasz zgrubnie i zaczynasz obróbkę wykańczającą. Po pierwszym przejściu wykańczającym zatrzymujesz program i wrzeciono a następnie mierzysz średnicę. Wybierasz przyciskiem zamiast offsetów "Tabelę narzędzi" i wprowadzasz zmierzoną średnicę. Po wprowadzeniu nowej średnicy uruchamiasz program od następnej linii (następnego albo jeszcze raz tego samego przejścia wykańczającego) zamiast od początku. Generalnie tak się robi i to działa.

Powodzenia!

Pozdrawiam!

DOHC pisze:

jarucki pisze:a uzycie takiego znaczka # nie pozwoli wpisac w gcod komentarza ?

"#" - to deklaruje parametr

Komentarze można robić tak:

(msg, tekst do wyswietlenia)
(debug, tekst do wyświetlenia)
(print, tekst do wyświetlenia) - to gdzieś indziej niż w wyskakującym okienku się wyświetla ale nie wiem gdzie.

Pytanie czy po załadowaniu programu można na niego jakoś wpłynąć bez konieczności przeładowania.

Pozdrawiam

Witam serdecznie!

PRINT wyświetla komunikat w konsoli.
MSG wyświetla tekst w wyskakującym okienku.
Możesz jeszcze strumieniować wyniki do pliku, co jest bardzo przydatną funkcją.

By zrobić to co chcesz musisz użyć parametru który Cię interesuje z grupy #5xxx
Tu masz opis parametrów:
Numbered Parameters.
Polecam przestudiowanie tego bo mając rozeznanie o tym do jakich parametrów mamy dostęp można robić naprawdę skomplikowane programy na obróbkę.

A tu masz opis dokładnie tego co chcesz zrobić:
Comment parameters

Kiedyś pisałem trochę kodów które wykorzystywały sondę. Przed obróbką element się automatycznie mierzył (pomiar krzywizny i mimośrodowości) a wyniki pomiaru wyświetlałem dla swojej informacji tak jak Ty to chcesz robić. Program po pomiarze automatycznie przeliczał prostą ścieżkę by wykonać element poprawnie.
Robiłem też takie że program przed ostatnim przejściem zadawał pytanie czy chcę wprowadzić korektę, jeżeli tak to pytał o wartość (nadpisujesz odpowiedni parametr z grupy #5xxx lub odpowiednią zmienną która odpowiada u Ciebie za korekcję np. zużycia płytki tokarskiej), jeżeli nie to jechał dalej wg ustalonego schematu. Więc odpowiadając na Twoje pierwotne pytanie da się coś takiego zrobić w linuxcnc.

Pozdrawiam!