kuzior pisze:nigdy sie nieprzekonam do rozwiazania w ktorym jeden koniec sruby na ktorej sa lozyska wisi w powietrzu

Kolega powinien uzasadnić powyższą tezę.
Ponadto radzę postudiować konstrukcje. Jednostonne podparcie jest stosowane przy niewielkich zakresach ruchu danej osi i zwykle w pozycji pionowej (oś Z).

kuzior pisze:
wybaczcie niemialem dzis sily na model 3d, rozwiazanie przedyskutowane wiele razy na forum ale chyba niewiele osob je zrealizowalo, dla osob pytajacych dlaczego 4 a nie 3 lozyska odpowiedz, przy jedym lozysku nieruchomym (bez regulacji) niema bunktu stalego do regulacji pozostalych.
pozdrawiam !

Spierał bym się o to, czy rozwiązanie jest dobre. Pierwsza sprawa to duża wysokość wózków, która podwoi się przy zastosowaniu w stole krzyżowym. Łożyska znajdują się niemal na przeciw siebie. Taka konfiguracja przypomina uchwyt tokarski czteroszczękowy, który generalnie nie jest przeznaczony do chwytania elementów okrągłych. Wałek najlepiej podpierać symetrycznie z trzech stron, jak to się robi w większości uchwytów narzędziowych samocentrujących. Do regulacji napięcia łożysk trzeba użyć czterech wkrętów, co daje dużą szansę na popełnienie błędu. Na dodatek te cztery wkręty służą wyłącznie do ustawienia jednej płaszczyzny. Wózek ma bardzo skomplikowaną konstrukcję, której wykonanie nie będzie tanie.
Nie bez powodu rozwiązanie nie znalazło wielu naśladowców.

Ciekawa koncepcja. Niewiele jest amatorskich konstrukcji w układzie kolumny.
Pewnie trochę za mały wyszedł skok w osi Z. Budowanie blatu na niepodpartych wałkach to zbyt duży kompromis oszczędnościowy jak na maszynę z metalu.