Blat można demontować (zsuwać) nawet jeśli nie jest wiszący ale jeśli Kolega ma inne koncepcje to nie ma rady.

Nadal mamy wiszący blat.
Śruby proponuję umieścić obok wałków prowadnic, wówczas podsawa i blat będą jednym, sztywnym ciałem. Sąsiedztwo wałka i śruby predysponuje układ do zastosowania wspólnej osłony taśmowo-rolkowej. Obawiam się jedynie, że 2,5 metrowe śruby będą zwisać i trzeba będzie zastosować albo ruchome podpory, albo obrotowe nakrętki.

Obsady z kasowaniem luzu są np. tu:
http://www.akcesoria.cnc.info.pl/liniowe_lozyska_op.htm
pod hasłem "Obudowy łożysk liniowych otwartych".

W pozycji odwróconej może pracować prowadnica szynowa a nie wałek. W aktualnej konfiguracji, z dolnym płaskownikiem napędzającym bramę, blat roboczy musi wisieć, w związku z czym nie będzie sztywny.
Proszę usunąć płaskownik z nakrętkami. Blat i podstawa to ma być jedność. Prowadnice bramy przykręcamy do powierzchni blatu (wałkiem ku górze). Gniazdo łożyska z fotki jest nieodpowiednie, bo nie posiada kasowania luzu. Nakrętki umocowane do podpór bramy w pobliżu wałków, najlepiej po zewnętrznej stronie.
Czerwony płaskownik bramy, nic dobrego do układu nie wprowadza, jedynie szkodliwe drgania.

Duży plus dla kolegi Bartka za sam tytuł wątku.
Zgadzam się z kolegą qqaz, blat ma być sztywny i albo dajemy cienką blachę na całej powierzchni albo kratownica. Blacha wydaje się "łatwiejsza" ale sporo zależy od gabarytów. Mocowanie silników na dystansach to dobre dla nowicjuszy, którzy muszą widzieć dałe sprzęgło podczas montażu. Rozwiązani poza jedną zaletą ma same wady: gorsze chłodzenie silnika większe gabaryty maszyny, niebezpieczeństwo wkręcenia odzieży, palca itp. Profesjonaliści tak nie robią. Rozstaw łożysk w podstawie bramy należy powiększyć tak, by oś wrzeciona znalazła się we wnętrzu powierzchni, którą wyznaczą. Oczywiście łożyska osi Z mają być nieruchome. Belka bramy powinna mieć dwa płaskowniki usztywniające na wysokości prowadnic. Podobne usztywnienia w podstawach bramy.