Raczej odwrotnie, zwiększając przekładnią obroty silnika zmniejszymy inercję napędu, kosztem momentu obrotowego i luzu przekładni. Inercja samego silnika nie wzrośnie, ponadto trzeba uwzględnić inercję przekładni.

Generalnie od sinika na serwo wymaga się by miał wielki moment obrotowy i inercję bliską zeru. Można inwestować w silniki z wirnikiem talerzowym, kubkowym, czy wręcz foliowym. Trzeba jednak zwócić uwagę, że silnik, jaki by nie był, będzie napędzał spory kawałek metalu, którym jest śruba pociągowa maszyny - główne źródło inercji w układzie (pomijam masę wózka danej osi). Teraz wchodzimy na "śliski grunt". Moment obrotowy silnika rośnie ze wzrostem średnicy wirnika. Niestety jednocześnie wzrasta inercja. Kiedyś istniał taki trend, który nakazywał budowę serwosilników DC z wydłużonym wirnikiem o małej średnicy. Dzisiejsze konstrukcje sterowników powinny umożliwić poprawną (konfigurację) pracę serwa z konwencjonalnym silnikiem.
Patrząc na konstrukcję drukarek atramentowych, łatwo zauważyć, że właśnie taki konwencjonalny silniczek modelarskiej klasy 300 z powodzeniem i sporym przyspieszeniem porusza dość ciężką karetką z głowicami i tuszami. Często silniczki te posiadają jedynie trzy wycinki komutatora.
Radzę zwyczajnie przetestować serwosterownik z silnikiem, zwłaszcza że pracował z enkoderem. Poza UHU istnieje jeszcze kilka podobnych a nawet polskie konstrukcje. Silnik można a często trzeba zasilać wyższym napięciem niż znamionowe, główną rolę odgrywa wartość prądu, którą można regulować w sterowniku.
Może Kolega zrobić więcej fotek silnika? Może uda się odsłonić komutator? Wymiary pomogą ocenić moc.