W takim razie wszystkie maszyny nadają się do kosza (na złom), gdyż wszystkie mają wieksze czy mniejsze luzy w napędach.
W związku z powyższym wyfrezowanie obwodu PCB nie jest możliwe (oś Z musi zadziałać tysiące razy w trakcie takiej pracy).
Jak to możliwe, że koledzy mimo wszystko wykonują takie płytki? Są na to dowody fotograficzne. Może Oni nie wiedzą o fakcie stopniowego zagłębiania się osi Z?

Nie przekonałeś mnie.

olo_3 pisze:Koledzy,
nie znam sie na sprezynach, drutach, i samoistnych kasowaniach luzów w układach napędowych i do tego, szybkich, precyzyjnych przemieszczeń.

Ale wiem z matematyki na poziomie zerówki, ze jeśli mamy 1mm luzu i startujemy osia Z z punktu 0 do punktu 10 i wykonamy ta operacje 10 razy to nawet przy użyciu ultraprecyzyjnych sprezyn i samoistnie cisnacych wrzecion nasz punkt zerowy przesunie sie o „-10mm” (lub więcej, zależy jeszcze od skoku śruby i ilości pozycji silnika)

Kto nie wierzy niech sprawdzi doświadczanie - żadna teoria nie rozmyje praktyki.

Prawda! Przespałem się z tym i to prawda.
Jednak zjawisko to może wystąpić wyłącznie przy "zewnętrznym" enkoderze, który sprawdza położenie np. suportu w tokarce, natomiast jego napęd posiada luz 1mm.
Zjawisko takie nie występuje w otwartym układzie sterowania silnikiem krokowym.
Tutaj maszyna nie ma zielonego pojęcia o luzach napędowych i nie wie gdzie znajduje się suport. Dla przykładu: w pozycji 0 luz wyniesie 0 do 1mm, po "przejechaniu" do pozycji 10mm nadal pozostanie 1mm czyli 10 do 11mm. Teraz możemy zlecić maszynie 1000 krotny przejazd tam i z powrotem i zawsze będzie 0 do 1mm i 10 do 11mm.

Zgadza się.
Jak pisałem wcześniej, sprężyna nie jest rozwiązaniem idealnym. Znając jej słabe strony można im przeciwdziałać. Do fazowania można wybrać frez z prostym piórem. Podobne zjawisko "wciągania" narzędzia może wystąpić w trakcie zagłębiania freza palcowego ale musi on być naprawdę ostry, co trwa dość krótko.
Problem można rozwiązać bardzo prosto: kupujemy śrubę kulową z regulowaną nakrętką (podwójną). Zanim jednak to zrobimy warto zainwestować kilka PLN w śrubę metryczną z mosiężną nakrętką i kawałek sprężyny. Sprawdźmy czy maszyna zarobi na siebie i wówczas można inwestować w profesjonalny napęd.
Koledzy z Węgier budują napędy bezluzowe w oparciu o śruby metryczne i trzy nagwintowane walce podparte sześcioma łożyskami, stożkowymi lub skośnymi. Konstrukcja ciekawa ale wygląda na kłopotliwą w trakcie regulacji.

[ Dodano: 2007-02-03, 22:04 ]
Kolego olo_3.

Kompletnie nie zrozumiałem dowcipu. Możesz mi to wyłożyć na poziomie zerówki?

Widzę, że krok po kroku zaczynasz "widzieć" zastosowanie sprężyny.
Wydawało mi się, że w sposób łopatologiczny wyłożyłem, posługując się matematyką na poziomie zerówki, jak dochodzi do skasowania luzu na dowolnej nakrętce, jednak widzę że nie przekonałem Cię.
Piszesz, że sprężyna przy rozciągnięciu wytwarza większy moment - to jest oczywiste. Uprzedzałem, że sprężyna nie jest rozwiązaniem idealnym. Nie można zastosować sprężyny o rozciągliwości 10cm do maszyny, w której oś Z pracuje ze skokiem 10cm. Należy dobrać znacznie dłuższą sprężynę 15 do 20cm i nawet zawiesić ją na wysokości silnika. Im dłuższa sprężyna tym bardziej liniowo rozłożony jest jej moment w trakcie rozciągania. Istnieją sprężyny o stałym napięciu np. w zwijaczach samochodowych pasów bezpieczeństwa. Dla wyrównania obciążeń wózka (platformy) wskazane jest zastosowanie dwóch sprężyn o mniejszym momencie.
Przypominam, że temat dotyczył kasowania luzu osi Z. Przeciwwaga, poza tym że wprowadza dodatkową masę do układu (odciążając pozornie śrubę), luzu nie kasuje. Sprężyna - TAK.

Kolego skoti.
Duża nergia zgromadzona w zwiniętym drucie stalowym, zwanym sprężyną, waży tyle ile on sam - czyli niewiele. Powiedzmy, że sprężyna jest w stanie unieść 11kg. Montujesz ją na osi Z, której obciążenie waży 10kg. Na śrubie napędowej obiążenie wynosi -1kg, czyli ewentualny luz został skasowany. Popraw mnie jeśli się mylę.
Twoim zdaniem lepsze (bo tak się robi) jest rozwiązanie z przeciwwagą. Przeciwwagę łatwo sobie wyobrazić, dźwignia - na jednym końcu masa 10kg, na drugim kolejne 10kg razem 20kg a luz pozostał. Przekonaj mnie, że silnik przesuwający oś Z jest mniej obciążony kiedy waży ona 20kg.
Oczywiście za pomocą systemu bloczków i stalowych linek można masę wyrównoważającą umieścić pod maszyną. Przekonaj mnie, że i w tym przypadku "inercja" osi Z nie pozostanie na poziomie 20kg.

Kompletnie nie znam się na maszynach i dzięki temu nie ulegam żadnym presjom, utartym teoriom i rozwiązaniom, przyjmuję do wiadomości wszystko co zawiera choć ślad logiki.

Przekonaj mnie, że jestem w błędzie.

Przeciwwaga to dźwignie lub linki z rolkami i masa, którą trzeba "wozić"- jednym słowem utrata dynamiki lub wzrost poboru mocy z zasilacza.
Sprężyna to sprężyna.

Niezależnie od tego jaką zastosujesz śrubę: toczną (kulową), trapezową czy metryczną najprostszym i najskuteczniejszym sposobem skasowania luzu jest sprężyna. Ciągnie ona platformę osi Z "do góry". Jest to rozwiązanie stosowane w wielu maszynach. Wszystkie nakrętki bezluzowe z czasem "złapią" luz a programowe podejście do tematu jest trudne. Pracując podtępionym frezem nie ma gwarancji, że wejdzie w materiał kasując luz. Sprężyna jest niezawodna. Oczywiście nie jest to idealne rozwiązanie, gdyż musi ona przeważać masę wrzeciona z napędem. Do małych maszyn jest idealna.