E-stop to wyłącznik awaryjny, zwykle w kształcie czerwonego grzybka, ale można oczywiście podłączyć inny.
Standardowym sposobem zadziałania po otrzymaniu tego sygnału jest bezwarunkowe wyłączenie wszystkich napędów maszyny, wrzeciona i układów pomocniczych.
Coś jak wyjęcie wtyczki z gniazdka.

Limit to wyłącznik podający sygnał gdy dana oś jest w krańcowym położeniu i nie powinna pojechać dalej.
Reakcja programu na ten sygnał może być różna i niekoniecznie taka sama jak na E-stop.
Zasadniczo wystarczy zatrzymanie programu, maszyna nie musi zostać wyłączona.

Home to wyłącznik podający sygnał gdy dana oś znajduje się w określonym położeniu.
Sygnał ten służy wyłącznie do synchronizacji posuwów.
Maszyna po włączeniu zasilania nie wie gdzie się znajduje (mógł ktoś np. ręcznie przestawić), więc najeżdża na wyłączniki home żeby znaleźć położenia zerowe.

Zdarza się, że wyłączniki limit są używane także jako home, po prostu program sterujący inaczej reaguje na ich sygnał w czasie bazowania, a inaczej w czasie pracy.

Teoretycznie można nie mieć żadnych z tych wyłączników, ustawiać maszynę ruchami ręcznymi i zerować osie w programie.
Praktycznie tylko niektóre maszyny tak są zbudowane, bo albo założenie wyłączników jest trudne, albo nie daje żadnych praktycznych korzyści.

Jeśli chcesz jakieś wyłączniki założyć, to musisz sprawdzić możliwości w dokumentacji swojego programu sterującego i/lub dokumentacji zastosowanego sterownika.

Możliwe jest zarówno podłączenie wszystkich wyłączników wszystkich osi pod jeden sygnał, jak i podłączenie każdego wyłącznika pod osobny sygnał.
W pierwszej opcji masz wykorzystane jedno wejście komputera/sterownika, w drugiej opcji potrzeba dziesięciu wejść przy trzech osiach.
Trzeba znaleźć rozsądny kompromis.

Spróbuj dać dwa wyłączniki połączone szeregowo (jeśli normalnie zwarte NC) lub równolegle (jeśli normalnie otwarte NO) na końcach osi i skonfigurować je jako sygnał home+limit.
To jest najprostsze i załatwia zarówno bazowanie jak i awaryjne zatrzymanie.

.