A masz może rysunek złożeniowy zespołu? Z niego będzie najłatwiej określić wstępnie tolerancje i sposób wymiarowania.

To zależy jaką dokładność przy jakim wymiarze musisz uzyskać. Wymiarując to w sposób szeregowy odległość fi45 od Twojej bazy będzie zależna od kilku wymiarów "po drodze", przy czym każdy niech ma te 0,4mm tolerancji, to widzisz sam, jak ten wymiar może pływać. Do tego jeszcze faza, której dokładnie nie zmierzysz. Jeśli któreś dno otworu jest istotne, to raczej zwymiaruj je bezpośrednio do Twojej bazy.

3,5 bym usunął (wynika on z różnicy średnic, kąta). Kąt 45st jak najbardziej, przy czym umieściłbym go pomiędzy osią pionową, na której leżą dwa otwory fi2. Dodatkowo zaznaczył kąt pomiędzy czterema otworami, jako 4x90st (lepiej zwymiarować tutaj za dużo niż za mało). Jeśli chodzi o tolerancję równoległości, to jeśli odnosi się ona do płaszczyzny ograniczonej dwiema wspomnianymi przez Ciebie średnicami, to nie można linii odniesienia robić jako przedłużenia wymiaru 40, bo wynikałoby z tego, że tolerancja równoległości dotyczy płaszczyzny symetrii płaszczyzny bazowej A i płaszczyzny, którą rzeczywiście chcesz tolerować. Przesuń linię odniesienia trochę poniżej, żeby nie była przedłużeniem linii wymiaru 40 - wtedy tolerancja równoległości będzie dotyczyła rzeczywiście płaszczyzny, o której mówisz.

To mój pierwszy post na tym forum, więc witam wszystkich. Jaki element detalu posiada tolerancję równoległości? Podanie wymiaru przejścia 3,5 przy kącie 45st jest prawdopodobnie przewymiarowaniem (jak pewnie słusznie zauważyłeś). Dobrzański zaleca, żeby otwory wymiarować raczej na rzucie, na którym oś otworu jest równoległa do rzutni (w odniesieniu do 4xfi8). Dlaczego linia wymiarowa średnicy koła podziałowego nie przechodzi przez jego środek? Uczono mnie, że każda powierzchnia powinna mieć oznaczoną chropowatość (nie wiem, jak to jest uznawane w praktyce).