viper pisze:Nowoczesne płytki mają odpowiednie gatunki węglika i pokrycia. Co pozwala na ekstremalne toczenie.

A płytki lutowane mają nieodpowiednie gatunki? Osobiście nie potrzebuję uprawiać toczenia ekstremalnego, tylko dobre. Na tokarce manualnej. I noże lutowane sprawdzają mi się w 100%. Podszlifowanie noża zajmuje niewiele więcej czasu niż wymiana płytki a mogę sobie zależnie od rodzaju obróbki i materiału skorygować zarys i kąty, wyszlifować łamacz itd. I mogę mimo wszystko kupić spory zestaw noży za cenę paczki płytek.

To są zwykłe stale niskowęglowe. Obrabiają sie średnio, szczególnie S235 ale nie z racji oporów skrawania, tylko klejenia sią wóra, bo są plastczne i wiór się ciągnie. Jeżeli możesz to tocz z automatówki - jest tak samo gówniana, ale dobrze sie toczy - skład stali automatowych jest tak dobrany, żeby wiór się łamał. Typowa automatówka to A10 (wg PN) odpowiednik wg EN to 1.0715 albo 11SMn30.

Co do noży to jestem zwolennikiem noży lutowanych - nauczyć się ostrzenia noża na ręczniej szlifierce nie jest trudno, a jeżeli nie zrobisz jakichś karygodnych rzeczy w rodzaju dramatycznego wyrwania przdmiotu z uchwytu i oderwania płytki taki nóż można przeostrzyć z 10 razy. Płytkę, zależnie od rodzaju można obrócić 2 do 4 razy czasem można ją naostrzyć ale zasadnoiczo to jednorazówka.

Nóż lutowany 20x20 kosztuje ok. 20zł netto. Oprawka 20x20 kosztuje ok. 120zł netto. Jedna płytka do tego noża ok 40zł netto. Więc rachunek ekonomiczny jest prosty: lutowanym jeden okres trwałości kosztuje 2zł, składakiem, nie licząc oprawki 20zł. Przy okresie 60 minut to spora różnica.

Prawdą jest, że płytki zapewniają 100% powtażalność, co w przypadku automatów albo CNC jest faktycznie dużą zaletą i oszczędza czasu na ustawiania. Na maszynie konwencjonalnej nie ma to takiego zanczenia. Jest jeszcze jedna zaleta płytek - występują w wersji do jednoprzejazdowego toczenia gwintów. Co prawda na każdy skok gwintu potrzebna jest inna płytka, ale gwint można zrobić bardzo szybko i bardzo dokładnie.