Pneumatyka jest ok, jeśli znane są punkty krańcowe ruchu czyli jeśli obiekt ma wykonywać ruch od zderzaka do zderzaka (ewentualnie z jednym-dwoma punktami pośrednimi). Jeśli detale jadą na linii typu taśmociąg, są różnie położone to potrzebny jest robot na elektrony, gdzie możliwe jest precyzyjne uzyskanie pozycji pośrednich między skrajnymi. Z tego zastosowania co kamar pokazał robot elektryczny jest lepszym rozwiązaniem. Ewentualnie można by pomyśleć o dodatkowym wspomaganiu pneumatycznymi cylindrami celem zwiększenia dynamiki ruchu, ale tu wypadało by już zastosować sprzężenie zwrotne.

A ja się oczywiście pomyliłem i napisałem H-BOT zamiast T-BOT (bo ostatnio coś takiego mam na tapecie), Ale zasada działania podobna czyli napędy są stacjonarne.

Ja jeszcze kiedyś projektowałem takiego robota, gdzie ruch w dwóch osiach (XZ) był realizowany manipulatorem spotykanym pod nazwą H-BOT. Zaletą jest brak poruszającej się masy silników, bo oba są zamontowane stacjonarnie. Zdjęć nie mam, ale zostały mi screeny z modelu.



Całkiem żwawo to się ruszało.

Może konstrukcję pantografową? Coś jak w poczciwym EN57

Widzę że już zamontowałeś przeguby igusa. Możesz jakieś skrótowe porównanie w twoim zastosowaniu z poprzednimi przegubami? Sprężynki są zbędne czy do testów tylko rozpięte?

Kamar, co chcesz zastosować jako przeguby ramion? Zrobiłem drukarkę delta na takich najprostszych przegubach stalowych i niestety miała dość duży luz na efektorze. Trzeba było na każdą parę ramion zastosować po dwie sprężyny ściskające aby wyeliminować luzy. Drugi błąd jaki zrobiłem to pomyliłem się przy pomiarze kąta wychylenia przegubu i w efekcie drukarka ma zmniejszone pole robocze względem zakładanego. Teraz raczej bym się w stronę przegubów z igusa kierował.