Myślę, że jakiejś tragedii nie będzie. Po czasie może trochę się gdzieś coś odkształcić ale trudno powiedzieć bo to wszystko zależy od konstrukcji, kierunków spawania, czy spawasz wszystko od razu czy po kawałku i czekasz aż wystygnie, czy może podgrzewasz konstrukcję i spawasz gorącą, jest milion jeden czynników które mają wpływ na naprężenia jakie wystąpią w tej konstrukcji. Mogę Ci polecić żebyś spawał symetrycznie raz z jednej strony a raz z drugiej i w tym samym kierunku tak część lewą jak i prawą, tak samo tył i przód. Zaczynasz spawać od środka i ciągniesz spawy do zewnętrznych krawędzi lub końców. A tak w ogóle to się za bardzo tym wszystkim nie przejmuj, ustaw i spawaj. W kosmos to nie leci i nikt nie będzie tego prześwietlał promieniami X pod względem jakości spoin. Robisz jednostkową produkcję dla siebie a nie opracowujesz metodę seryjnej produkcji. Jak coś nie wyjdzie to nikt Cię za to do wiezienia nie wsadzi. Mierz wszystko po 10 razy i kontroluj czy Ci coś nie ciągnie przy spawaniu. Połamania suwmiarki życzę

Łyżka ciekłego azotu i schłodzimy do tej temperaturki


Jeszcze coś z innej strony:



Wyżarzanie stali

Pełny tekst artykułu dostępny jest dla zarejestrowanych użytkowników

Wyżarzanie jest zabiegiem cieplnym polegającym na nagrzaniu stopu do odpowiedniej temperatury, wygrzaniu w tej temperaturze i studzeniu do temperatury otoczenia.

Szybkość chłodzenia po wygrzaniu w temperaturze wyższej od temperatury przemian powinna być niewielka, gdyż szybkie chłodzenie uniemożliwiłoby powstanie faz zgodnych ze stanem równowagi stopu. Po wyżarzeniu w zakresie temperatury poniżej przemian szybkość chłodzenia może być zasadniczo dowolna, gdyż nie zachodzą w tym zakresie żadne przemiany fazowe.

W praktyce zależnie od celu rozróżnia się następujące rodzaje wyżarzenia:

ujednorodniające
normalizujące
odprężające
zmiękczające
rekrystalizujące
odpuszczające
starzące.

Do obróbki cieplnej stali stosuje się zależnie od celu obróbki i sposobu jej przeprowadzenia dwa rodzaje wyżarzania:

Przeprowadzane z wygrzaniem powyżej temperatur krytycznych:

wyżarzanie normalizujące

wyżarzanie zmiękczające

Przeprowadzane z wygrzaniem poniżej temperatur krytycznych:

wyżarzanie odpuszczające dla stali poddanych przedtem hartowaniu

wyżarzanie odprężające

Procesy wyżarzania bez przekrystalizowania.

Wyżarzanie rekrystalizujące przeprowadza się po obróbce plastycznej na zimno. Polega na nagrzaniu materiału do temperatury wyższej od temperatury początku rekrystalizacji, wygrzaniu w tej temperaturze i chłodzeniu. Celem wyżarzania rekrystalizującego jest usunięcie skutków zgniotu i przywrócenie pierwotnych właściwości materiału. Temperaturę rekrystalizacji można w przybliżeniu określić:

Tr»(0,35-0,6)Tt [K]

gdzie: Tr - temperatura rekrystalizacji, Tt - temperatura topnienia.

Wyżarzanie odprężające (odprężanie) polega na nagrzaniu materiału do temperatury poniżej Ac1, najczęściej 600-650°C, wygrzaniu w tej temperaturze i powolnym studzeniu. Celem wyżarzania odprężającego jest zmniejszenie naprężeń własnych bez wyraźnych zmian struktury i właściwości uzyskanych w wyniku wcześniejszej obróbki, stosowane jest do odlewów staliwnych, elementów spawanych oraz utwardzonych przez odkształcenia plastyczne.

Wyżarzanie stabilizujące przeprowadza się w temperaturze do 150°C i ma na celu zapewnienie niezmienności wymiarowej oraz zmniejszenie naprężeń własnych. Najczęściej jest stosowane do narzędzi, sprawdzianów, odlewów żeliwnych, walców hutniczych itp. Jeżeli wyżarzanie przebiega w temperaturze otoczenia w czasie od kilku miesięcy do kilku lat, to nosi nazwę sezonowanie.

Procesy wyżarzania z przekrystalizowaniem.

Wyżarzanie ujednorodniające (homogenizujące) polega na nagrzaniu materiału do temperatury 1000-1200°C (o ok.100-200°C niższej od temperatury solidusu), długotrwałym wygrzaniu w tej temperaturze aż do wyrównania składu chemicznego oraz powolnym chłodzeniu. Celem zabiegu jest zmniejszenie niejednorodności (mikrosegregacji) składu chemicznego.

Wyżarzanie normalizujące (normalizowanie) polega na nagrzaniu do stanu austenitycznego, tzn. 30-50°C powyżej temperatury linii GSE (Ac3, Acm) i następnie studzeniu w powietrzu. Celem operacji jest uzyskanie jednorodnej struktury drobnoziarnistej, a przez to poprawa właściwości mechanicznych stali. Jest stosowane do niestopowych stali konstrukcyjnych i staliwa - często przed dalszą obróbką cieplną w celu ujednorodnienia struktury.

Wyżarzanie zupełne polega na nagrzaniu stali, jak przy wyżarzaniu normalizującym i powolnym studzeniu (np. z piecem). Celem zabiegu jest zmniejszenie twardości, usunięcie naprężeń własnych, poprawa ciągliwości stali. Procesowi temu poddaje się zwykle stale stopowe, dla których szybkość chłodzenia w spokojnym powietrzu podczas normalizowania jest za duża i może prowadzić do zahartowania stali.

No właśnie istnieje coś takiego jak sezonowanie wyrobu przed dalszymi obróbkami. Rzuca się taki element w krzaki i leży dziadostwo przez powiedzmy rok czasu i a to raz na nie słoneczko świeci, raz pada deszczyk, innym razem piesek siknie lub ptaszek zrobi na to kupkę.


Definicja z netu:

>> SEZONOWANIE &#8211; jest to proces mający na celu usunięcie naprężeń powstałych w elemencie, który był odlany, kuty na zimno lub spawany. Najprostszym zabiegiem sezonującym element jest ... pozostawienie go na działanie zróżnicowanych wpływów atmosferycznych (czyli za looburką). Wadą tego procesu jest to, że element sezonowany musi dość długo być poddawany tym wpływom atmosferycznym, nie krócej niż rok. Można też element poddać sezonowaniu sztucznemu polegającemu na tym, że dany element podgrzewamy lub studzimy przez kilka godzin (podgrzewanie w temperaturze 100 &#8211; 160 st.C przez kilkanaście godzin, ziębienie w temperaturze 60 &#8211; 150 st.C poniżej zera przez kilka godzin). <<


________________________________________________

ODPUSZCZANIE &#8211; jest to proces usuwający naprężenia spowodowane obróbką cieplną lub cieplno-chemiczną. Określenie &#8222;odpuszczanie w wysokiej temperaturze&#8221; jest często używane potocznie w powiązaniu z działaniem zmniejszającym twardość materiału, a raczej jest to proces wyżarzania. Proces odpuszczania polega na nagrzaniu, a następnie ostudzeniu części wykonanej ze stali. Mamy trzy rodzaje odpuszczania: niski, średni i wysoki (ściśle związane z niską, średnią i wysoką temperaturą procesu).

1 odpuszczanie niskie usuwa naprężenia hartownicze:

powolne nagrzewanie w temperaturze 150 &#8211; 250 st.C;

chłodzenie w powietrzu, oleju lub wodzie;

cel: usunięcie naprężeń powstałych w częściach poddanych wcześniej hartowaniu, nie zmniejsza twardości uzyskanej podczas hartowania.

2 odpuszczanie średnie stosuje się do odpuszczania sprężyn:

zakres temperatur 300 &#8211; 500 st.C;

chłodzenie w powietrzu, oleju lub wodzie;

cel: zmiany w strukturze krystalicznej stali zmniejszające jej kruchość, a pozostawiające twardość i sprężystość.

3 odpuszczanie wysokie stosuje się, aby zahartowana część miała dużą twardość przy wytrzymaści na rozciąganie i udarowość (wały korbowe, osie, półosie, wałki napędowe, czopy wałów korbowych):

zakres temperatur 500 &#8211; 600 st.C;

chłodzenie w powietrzu (stal staje się krucha oprócz stali z domieszką molibdenu), oleju lub wodzie;

cel: zwiększenie odporności na zmienne obciążenie o dużej amplitudzie i znacznym obciążeniom.

___________________________________________

WYŻARZANIE &#8211; proces mający na celu zmniejszenie twardości wcześniej utwardzonych elementów.Jest to podstawowy, najczęściej stosowany proces obróbki termicznej stali. Odbywa się w wyższych temperaturach i trwa dużo dłużej niż wcześniej opisane procesy.

Wyżarzanie zmiękczające &#8211; stosuje się w przypadku, gdy wcześniej utwardzona część wymaga obróbki mechanicznej i zachodzi konieczność obniżenia jej twardości. Wyżarzaną część podgrzewa się stopniowo do temperatury 700 st.C (nie więcej niż 750) , utrzymuje w tej temperaturze od 5 do 10 godzin, a następnie bardzo powoli (też kilka godzin) studzić. Części należy umieścić w szczelnym, żelaznym pojemniku zasypane piaskiem.

Wyżarzanie odprężające &#8211; stosuje się w celu usunięcia lub zmniejszenia naprężeń powstałych w materiale w wyniku spawania, wyklepywania, kucia na zimno lub grubym skrawaniu mechanicznym. Przez 4 &#8211; 6 godzin przetrzymuje się część w temperaturze 400 &#8211; 500 st.C, a potem studzi w ciepłym powietrzu lub popiele (nie wolno w wodzie lub oleju).



Nie wiem na ile te dane są wiarygodne ale takie znalazłem i powinny być w miarę prawidłowe.
No to teraz główkujcie koledzy

Wyżarzanie by się takiej konstrukcji przydało bo im więcej spawania tym więcej naprężeń. Ciężko coś doradzić. Można by spróbować nagrzać ją palnikami albo jak masz gdzieś blisko lotnisko wojskowe to postaw frezarkę tuż za myśliwcem i karz pilotowi dać FULL THRUST! Tylko dobrze zamocuj ją do podłoża żeby jej nie zdmuchnęło . Ale tak na poważnie można by zbudować na szybko osłonę z blachy i w nią wstawić frezarkę a od dołu dać kilka palników gazowych i grzać cholerstwo. W takim piekarniku nie jedną frezarkę upieczesz. Temperaturę ramy można badać pirometrem laserowym czy tam jakąś termoparą. Wszystko jest do zrobienia i nie ma w tym żadnej czarnej magii. Kwestia tylko ustalenia jaką temperaturę powinna mieć rama i jak długo ją trzeba wygrzewać. Kurde to jest tak proste że sam sobie chyba taką wygrzewarkę zbuduję jak będę kiedyś spawał porządna ramę. Nawet palniki można samemu zbudować wystarczy dać odpowiednie dysze i zapewnić dopływ powietrza od spodu.

Co do spawania to mam rysynek jak się to robi z rurami żeby jak najmniej powyginało konstrukcję. Spawa się w 3 punktach co 120 stopni a potem zalewa na 4 razy w kolejności tak jak na rysunku. Możesz coś takiego u siebie spróbować.

Za mała sztywność maszyny żeby więcej zbierać kolego Bartuss. Przy większym zagłębieniu frezu maszyna się gnie i konstrukcja zaczyna działać jak sprężyna i schodki wychodzą. Ale i tak fajnie że da się poskrobać w stali bo zawsze to już jest możliwość jakiejś obróbki inie ważne, że się guru Kimla śmieje ( ma firmę i maszyny i inny target więc nawet nie ma się co do niego porównywać bo nie ma sensu). Lepiej tak niż szlifierką i młotkiem wyprowadzać geometrię maszyny. Maszynę ustawiasz i sama robi i nie musisz przy niej stać więc niech się kręci w spokoju a Ty masz ręce wolne i działasz coś innego. Nie musisz łazić i się prosić żeby Ci ktoś podstawę prze-frezował czy inna usługę zrobił, nie drukujesz szczegółowych rysunków żeby frezer wiedział jak ma detal zrobić, nie czekasz 3 tygodni bo nie mieli czasu się zająć Twoim zleceniem, nie wkurzasz się że coś źle zrobili, wszystko masz na miejscu i na miejscu dopasowujesz i robisz pomiary i tyle. Kupa zaoszczędzonego czasu i pieniędzy dzięki temu. Jesteś praktycznie samowystarczalny. A jeszcze nie dawno przykręcałeś do nieobrobionych profili, dzisiaj już je obabisz, jutro być może będziesz w stanie zamawiać odlewy i z nich składać maszyny, widać postęp w dobrą stronę.
Pozdrawiam.

Fajnie że i w Łodzi w końcu powstaje fajna maszyna. Ciężki kaliber widzę. Będzie solidna konstrukcja. Sam buduje małego żelaźniaczka a miał być drewniaczek. Ale u mnie bardzo niskobudżetowo szefowo. Pomyśl może nad wspawaniem czegoś wewnątrz belki osi X (jakąś wręgę, jak w samolocie) bo może być z tego pudło rezonansowe i wprowadzać drgania przy obrabianiu twardych metali. Będę śledził z zaciekawieniem.