Dlatego koledzy wyzej słusznie radzą, żeby otwory wiercić z luzem, i albo wkleić rurki o srednicy wewnętrznej takiej jak łożyska, albo wręcz same łożyska. Wkleja się to wszystko nadziane na wałek, a więc osiowo, i nie trzeba się przejmować lekką odchyłką przy wierceniu.

Poxipol ma tę zaletę, że puszcze już przy stu stopniach - wystarczy wsadzić we wrzątek, czy podgrzać opalarką, i można zdemontować tak wklejony detal bez trudu.

pukury pisze:witam.
jest granica uproszczeń poz którą zaczyna się tzw. fajans .
pozdrawiam.

W pełni popieram

Akurat walczę z ustawieniem czterech wózków liniowych pod suportem - niby frezer z jednego założenia wyfrezował pod nie wpusty, a mimo to gdzieś mi pręży, i jak dokręcę wszytkie cztery wózki, suport chodzi ciut cięzej, niż gdy jeden z nich poluzuję. Różnica jest niemal niemierzalna - setka, czy dwie odchyłki od płaszczyzny i juz du** blada.