W każdym razie zamkniesz się w tysiącu złotych, jezeli idzie o elektronikę do twojej maszynki. Nie jet to ani mało, ani dużo na dobrą sprawę.

Chodzi ci o skrętne sanki, mocowane na posuwie poprzecznym, służące do wykonywania krótkich stożków na manualu. Ja u siebie ich nigdy nie robiłem, bo rzadko toczę stożki. A jak już mam CNC, to skrętne sanki nie są do niczego potrzebne.

Długie stożki o małym skosie robi się przez przestawienie konika, o większym skosie przy użyciu liniału.

Może na tym etapie przemyśl, czy jednak nie lepiej iść w CNC? Upraszcza to zarówno konstrukcję, jak i późniejsze użytkowanie, ale fakt, że ta elektronika trochę kosztuje. Za to bardzo zwiększa możliwości maszynki.

Moja opinia nie jest miarodajna - powinien wystarczyć. Ale zapomnij np o przecięciu wałka z mosiądzu.

Daj wyższe klocki na podstawy - żeby można było wsunąć pod spód pojemnik na wióry. Klocek podstawy suportu powinien być szerszy - żeby wjeżdżał pod uchwyt. Miejsce na wałkach jest. Usztywni to maszynę. Pamiętaj o osłonie śruby pociągowej.



Popatrz na tę tokarkę - jest naprawdę dobrym wzorem do naśladowania.

Jaki stożek b - to są stożki pod uchwyty wiertarskie. Ty tam potrzebujesz mieć mk2. Przelot wrzeciona może być istotny w przyszłości, jak zapragniesz przetoczyć dłuższy wałek fi 20. Hint - uchwyt można założyć większy. Mozna też trochę roztoczyć tą 80.

Akurat to nie jest najważniejsze - robisz małą tokarkę, obrabiasz małe detale - zrób przelot 16,5 mm, i stożek MK2 na początku - będzie dobrze. Przelot zawsze idzie potem roztoczyć w razie czego, byle materiału było dość.

Spokojnie wystarczy - pamiętaj jednak, żeby we wrzecionie od strony uchwytu wytoczyć stożek MK2 - czasem się przydaje możliwość zakładania tulejek.

Ja mam niestety wrzeciono o ściankach 5 mm przy uchwycie 160 - i tu sam się zastanawiam, czy nie za mało. Cio prawda silnik tylko 1.1 kW, ale...

Nie gadaj głupot. Tokarka do metalu bez przelotu przez wrzeciono ma mniej niż połowę funkcjonalności. Jeżeli się pospieszyłeś i coś zleciłeś bez zastanowienia się, to za gapowe się płaci.

Zrozum - toczenie odbywa się głównie tuż przy uchwycie, na odległości nie większej jak 3 razy średnica zaciśniętego materiału. Bardzo często trzeba obrabiać tylko końcówkę dłuższego przedmiotu - a kombinacje z konikiem są upierdliwe. Materiał musisz ręcznie ciąć na krótkie kawałki, odpadu masz trzy razy tyle.

Kołnierz tulejki ma iść od strony gwintu trapezowego, sama tulejka może być ciut dłuższa, niż szerokość łożyska, ale wtedy trzeba dorobić podkładkę, która na nią suwliwie wejdzie, o szerokości większej niż pierścień wewnętrzny łożyska, a mniejszej niż element blokujący pierścień zewnętrzny w obudowie.

[ Dodano: 2012-08-11, 14:00 ]
Wrzeciono rób jako monolit z zabierakiem, nie musisz tego toczyć z wałka fi 80, ale tak będzie najlepiej. Od strony zabieraka daj łożysko stożkowe o średnicy wewnętrznej większej niż 35 mm, od drugiej strony o rozmiar mniejsze. Zaplanuj szczelne pokrywki na łożyskach, żeby sie w nie pył nie sypał.

Z czystym sumieniem to śruba kulowa o jak najmniejszym skoku, i jak największej średnicy... Ale to w zasadzie tylko pod CNC, bo kulowe nie są samohamowne.

A do manuala znaczenie ma precyzja wykonania zespołu śruba-nakrętka i możliwość kasowania ewentualnie powstających luzów. Wiele zależy od tego, jakich dokładności wykonywanych detali oczekujesz.

Śruba trapezowa jest trwalsza, śruba M10x1 daje większą precyzję - jeden obrót pokrętłem to jeden milimetr, czyli trzeba naciąć sto kresek na pokrętle, żeby pracować w setkach. przy skoku trzy mm trzeba naciąć trzysta kresek na pokrętle

Ja w tej chwili mam na posuwie poprzecznym szpilkę M12x1,5 z nakrętką z samosmarownego boramidu, gwintowaną na odcinku 70 mm. Na wzdłużnym mam trapez 22x4. I na wzdłużnym jeszcze muszę powalczyć z luzami...

Im większy skok gwintu, tym szybsze przejazdy, ale mniejsza siła docisku. W przypadku tokarki nie trzeba rakietowego posuwu, za to przydaje się odpowiednie przełożenie - skok gwintu to też przełożenie. Im większa średnica śruby i mniejszy skok, tym lżej silnikowi kręcić.