Płytki ostre (z dodatnią geometrią) i małym promieniem R naroża ~0,2mm, możliwie mały posuw, możliwie wysokie obroty, niezbyt duża warstwa skrawania ~0,2mm.
Z promieniem naroża to jest tak - im większy, tym teoretycznie ładniejsza powierzchnia i tym większe opory skrawania - musisz doświadczalnie dobrać dla swojej tokarki dla danej stali dla danej operacji. Masz wiotką tokarkę, to mały promień.
Mały posuw - mniejsza chropowatość powierzchni czyli ładniejszy wygląd - ale do pewnej wartości znowu warunkowanej sztywnością obrabiarki, przy zbyt małym posuwie tokarka może ci się - obrazowo ujmując - uginać zamiast skrawać - i zaczyna skrawać dopiero jak się ugnie odpowiednio, potem trochę skrawa potem ugina i tak ana zmianę - czyli wpada ci w drgania (to taki mój nieudolny opis tego zjawiska) w rezultacie czego powierzchnia przy trochę większym posuwie może wyjść ładniejsza - możesz to praktycznie dobrać tylko doświadczalnie dla danej sytuacji.
To samo z warstwą skrawania teoretycznie im mniejsza tym opory skrawania mniejsze, ale do pewnej granicy. Przy zbyt małej warstwie tokarka będzie wpadała w drgania - powierzchnia będzie kiepska. Przy dalszym zmniejszaniu warstwy nóż będzie odpychany od materiału i będzie ci się tylko "ślizgał" po materiale. Na marginesie im sztywniejsza obrabiarka tym mniejsza warstwę materiału obrabiarka będzie skrawała, chociaż powierzchnia też będzie nieciekawa.
Wysokie obroty, dla węglika Vc>100m/min (wylicz sobie w zależności od średnicy pracy). Tutaj też obroty przy których zaczną się drgania zależą od sztywności obrabiarki, ale jeszcze bardziej od sztywności całego układu (mocowania) - fajnie że podparłeś detal konikiem. Obroty też mogą być limitowane przez rodzaj materiału. Przy miękkich stalach przy zbyt dużej prędkości skrawania mogą powstawać małe kraterki, widoczne gołym okiem lub przez lupkę. Na marginesie - jak masz sztywną obrabiarkę, lepsza powierzchnia wychodzi przy twardszych stalach, możesz stosować większe obroty i w pewnych zakresach materiałów i ich twardościach obróbka może iść szybciej - czyli opłaca się stosować droższe, ulepszone stale w wielu przypadkach.
Wiadomo, im bardziej ostra geometria, tym mniejsze opory (i mniejsza trwałość no i w odróżnieniu od ujemnych 1-no-stronna krawędź), ale ważny jest też kąt przystawienia, czyli kształt płytki też ma wpływ i jak ta płytka jest "ustawiona" względem kierunku skrawania, na ogół płytka C lub T będzie generowała trochę mniejsze opory - pomijalne przy sztywnych obrabiarkach. To nie przypadek, że w np w większości wytaczadeł (możliwość pracy na dużym wysięgu przy małej sztywności) stosuje się płytki C a nie np ekonomiczniejsze W.
No niestety, poniższymi wskazówkami możesz się tylko sugerować do pierwszego ustawienia, resztę musisz skorygować doświadczalnie na tokarce.
Najmniejsze opory skrawania dałby ci dobrze naostrzony nóż HSS, jak chcesz (musisz) używać płytek to z grubsza jak powyżej.