Wiedziałem że uważny widz zauważy słabe zaciskanie elementu mocowanego. Więc jak w reklamie BRAWO TY.
A na poważnie, nie miałem jeszcze wyregulowany zacisk. Regulacja jest oczywiście. Miałem tylko jedną rękę wolną, w drugiej komórka. Urządzenie zaciskowe miałem nie kompletne. Tulejek też mam cały komplet, a niektóre podwójnie.
Chciałem to jakoś wykorzystać. Teraz to mam sprawne urządzenie. Wykorzystuję w miarę potrzeby.

Myślę że się udało. Krótki filmik z działania. Kręcony komórką jedną ręką.
https://youtu.be/ub987RO-VCE

Witam w tym temacie po długim czasie.
Temat wypada zakończyć z racji że urządzenie do tulejek zaciskowych już jest użytkowane. Sprawa fajna bo wymiana elementów obrabianych odbywa się w czasie obrotów wrzeciona. Zalety: krótszy czas na zamocowanie i zluzowanie elementu niż przy uchwycie trójszczękowym, nie trzeba włączać i wyłączać silnika, to samo dotyczy falownika.
Mam krótki filmik ale nie wiem jak go wstawić jako załącznik. Wyświetla nieprawidłowy format pliku.

Jeszcze dwa zdjęcia.
Dorobiona rękojeść by lżej i wygodniej można operować mechanizmem zaciskowym.
Zdjęcie rurki obrazuje siłę zacisku. Rurka Φ10mm po parokrotnym zaciśnięciu w tulejce na długości 5mm. Zmniejszyła wymiar o 0.3 mm.

Ciągniemy temat dalej. Zacny spaw, to dzieło mojego kolegi.
Zdobyłem na złomie odcinek rury pasujący idealnie do moich potrzeb.
Dzisiaj ją obrobiłem na potrzebny wymiar i powierciłem.
Zrobiłem wstępne przymiarki. Zostało zrobić łożyska, ramię i mocowanie oraz dopasować śruby na wymiar.


18 maja.
Prace poszły do przodu. Zrobiłem zawieszenie dźwigni zaciągającej oraz wstępnie zmontowałem całość. Próba na sucho wypadła pozytywnie. Rozłożyć, pomalować i używać.

Długo nie pisałem z racji innych obowiązków i prac nie związanych z tym tematem.
Prace nad urządzeniem nie zaniedbałem i zbliżają się do końca.
Urządzenie zostało dopasowane do mojej tokarki. Została skrócona rura do której są wkręcane tulejki zaciskowe. Kolega wykonał nowy gwint wewnątrz. Dotoczyłem tulejkę dystansową.




Z odcinka rury nierdzewnej wytoczyłem tuleję przesuwną, i dospawałem dwie nakrętki.
Do nich będzie mocowana dźwignia do zaciskania tulejek. Sprawdziłem na sucho, wszystko działa prawidłowo. Zobaczę jak się zachowa w czasie pracy.




Na razie tyle.

Dzisiaj miałem do zrobienia kilkanaście śrubek specjalnych. Nic trudnego ale...
Materiał dural, gwint M4, długość z łbem 8mm. Trudność polega na tym że przy mechanicznym nacinaniu gwintu trudno wyczuć kiedy narzynka dotyka łba. Skutek, urwanie gwintu. Postęp nieraz polega na cofnięciu się . Tak tez zrobiłem. Przymocowałem do koła pasowego rączkę. Tym sposobem tokarka stała się napędzana ręcznie. I po problemie. Nacinanie gwintu lekkie i z wyczuciem. No i najważniejsze, żadnego zerwanego gwintu. Oczywiście tokarka odłączona od prądu. Osłona zdjęta bo tokarka przygotowana do zamocowania urządzenia zaciągowego do tulejek rozprężnych R8. Parę przeróbek i będzie gotowe. Ten temat właśnie tego dotyczy mimo paru wątków odbiegających.

Masz racje że są w ofercie jak podajesz. Tylko w ofercie nie ma do tulejek R8. Ale ostatnio w cenie tej najtańszej kupiłem od gościa 24szt. W sumie mam ich około 40szt. Więc chyba warte było to szlifowanie.

Jedziemy dalej z tulejkami R8.
Zakupiłem przystawkę do ostrzenia frezów. Po dokładnym "obadaniu" stwierdziłem że jest to fajna sprawa, i zarazem baza do urządzenia podziałowego do frezarki. Krążki do podzielnicy akurat już mam. Może i do zrobienia szlifierki do frezów Po przeglądnięciu oferty tego samego "producenta" znalazłem do przystawki tulejkę zaciskową o oznaczeniu 5C i otworze przelotowym 20 mm. W sam raz pod moje tulejki.



Tulejka okazała się większej średnicy niż ma przelot mojej tokarki. Więc uchwyt do uchwytu, do uchwytu tulejka Po wycentrowaniu tulejki z pomocą czujnika, zamocowałem w imaku moją małą modelarską szlifierkę i do dzieła. W czasie około 2 godzinnego szlifowania, uszkodził się mini pasek zębaty. Przerobiłem na inny, mocniejszy i jednocześnie zmieniłem koła zębate.




Przy szlifowaniu stożka próbowałem dwóch ściernic. O mniejszej średnicy i większej, i różnej strukturze. Wynik taki że ściernica o malej średnicy jest zdecydowanie lepsza. Po pierwsze stawia mniejszy opór i ten słaby silniczek daje radę bez problemu. Natomiast ściernica większa stawia opór zdecydowanie większy i silnik niestety radził sobie słabo, a wręcz się zatrzymywał. Wniosek dla naśladowców taki że należy stosować silnik mocniejszy. Od wycieraczek samochodowych byłby na miejscu. Następny wniosek. Mała ściernica jest ściernicą miękką i mniej podatna na zapychanie się drobinami metalu zeszlifowanego. Natomiast ściernica większa miała tendencje zaklejania się. Obie ściernice pracowały w tych samych warunkach i na sucho.



Z wyniku szlifowania jestem zadowolony mimo tak długiego czasu obróbki. Oczywiście nie jest to urządzenie do zastosowania w produkcji, ale na sporadyczne szlify w domu to wystarcza. Obecnie zrobił bym to mocniejsze. Poniżej efekt pracy mini szlifierki.

Mam nieco danych o tym silniku. Znalazłem w necie.