
Noże sztabkowe.
Nóż 1 (rys) zamocowany na „jaskółczy ogon” w oprawce 2 jest nachylony pod kątem α, który równocześnie jest kątem przyłożenia. Dla kąta natarcia γ przyjmuje się wartość najdogodniejszą ze względu na warunki skrawana, jednak wartość ta przy ostrzeniu nie może się zmieniać (ostrzeniu podlega jedynie powierzchnia natarcia). W celu zwiększenia sztywności zamocowania noża i tym samym uniknięcia drgań, stosuje się regulowaną śrubę 3, która służy jako podpora noża. Wykonanie noża sztabkowego wymaga ustalenia jego zarysu w przekroju normalnym (prostopadłym do osi noża)
Tyle podaje "Poradnik Tokarza" napisany przez pana mag inż. Karola Dudik w 1987 roku.
Sam spotkałem się z tym nożem jedynie w szkole. Myślę, że o takie narzędzie chodzi.