Uznaję post jako związany z tematem. Dotyczy technik ciśnieniowych chociaż nie do końca klejenia.
Czy ktoś ćwiczył na żabie techniki podciśnieniowe?

Czyli co?
Zalecamy sklejanie MDF warstwa po warstwie dociągając jedną do drugiej wkrętami, potem je wykręcamy i następna? Trochę to będzie posiekane otworami ale chyba najprostsze

i nie zobaczysz, chyba, że w muzeum
ale teraz z całym szacunkiem: pisałeś o poduszce powietrznej. Tutaj siła nacisku jest równomierna i zależy od:ciśnienia czynnika, sztywności podłoża i ogranicznika poduszki,
wytrzymałości samej poduszki no i oczywiście wytrzymałości stropu
Co do wielkości prasy śrubowej to miałem kiedyś 120×400cm. Zostawiłem sobie w razie czego 4 koziołki.

Nie twierdzę, że techniki vaku są złe, bo są bardzo dobre, ale siła nacisku niestety jest ograniczona ciśnieniem atmosferycznym.
Czytając zalecenia co do użycia niektórych klejów(stosowanych do drewna i drewnopochodnych) można zauważyć, że 9,8N/cm² to czasami jakby za mało.
Poza tym 10 ton nacisku na 1m² to żadna rewelacja. Zwykła, archaiczna śrubowa prasa stolarska potrafi więcej, i nieźle wyciska pot

Jest takie szewskie powiedzenie:"klej trzyma jak go ni ma".
Nic nie da wytrzymały klej wypełniający ślicznie całą spoinę lub wręcz ją powiększający(poliuretan) w przypadku takiego materiału jak MDF, który ma niestety skłonności do rozwarstwiania się. Osobiście zalecałbym skupić się na sile i rozłożeniu nacisku podczas klejania(przy tym kalibrze raczej żadne techniki vaku nie dadzą rady, raczej wręcz przeciwnie(press), jak radzi, choć nie do końca, pokury.