Zle mnie zrozumiales.
Mialem bardziej na mysli, ze ludzie studiuja kierunki, ktore maja problem ze znalezieniem pracy w zawodzie.
Sama taka politechnika Poznanska wypluwa rok w rok okolo 200 studentow z wyksztalceniem chemicznym. (o ile nie wiecej)
Patrzac na firmy w mojej okolicy moze 20 osob znalazloby prace. Sa to stacje uzdatniania wody, produkcja farb proszkowych i koniec. Przez najblizsze 20 - 30 lat nie zwolni sie ani jeden etat.
Nazywam to studiowaniem bezrobocia.
Owszem powiesz ze swiat maly, mozna sie przeprowadzic i szukac pracy gdzie indziej... ale trzeba szukac pracy.
Studiowanie ekonomii, rachunkowosci, czy zwyklego kierunku jak mechanika, automatyka, elektronika, budownictwo, konstrukcje itp.
To patrzac w mojej okolicy masz etatow na takie stanowiska tysiace i to raczej praca szuka ciebie.
Jestem przekonany ze z takim dyplomem mechanika i budowa maszyn, ksiegowego, automatyka wysylam 10 CV i conajmniej na 3 mam odpowiedz.
Najwazniejsze moim zdaniem to wpierw przesledzic rynek. Dowiedziec sie co warto studiowac i gdzie. Gdzie potem szukac pracy itp.
. Bida jest wszędzie jak sam skurczysyn. Na moim wydziale nie ma już nawet zajęć warsztatowych więc ludzie przez cały okres studiów nie widzą ŻADNEJ maszyny. Wszystko polikwidowali, bo za drogo utrzymywać warsztat i ludzi tam pracujących. Tak to wszystko równia pochyła. Głównie przez to, że szkoły średnie techniczne zostały zaorane, po części także przez to, że część ludzi (obecnie) w wieku ok. 50lat, która znała się na robocie po prostu wyjechała za granicę i zrobiła się przepaść jednego pokolenia. W mojej pierwszej firmie do której poszedłem do pracy po studiach, średnia wieku (w tamtym momencie) wynosiła ok. 55lat. Ludzie, którym brakowało parę lat do emerytury stanowili większość załogi. Był jeden człowiek ok. 40roku życia i paru młodych leszczy - jak ja - w wieku ok. 26lat. Problemy, które zaistniały w szkolnictwie średnim przeniosły się na wyższe i emigracja spowodowały, że mamy to co mamy na uczelniach technicznych.
