ali23 pisze:nie napisałem że tylko te gatunki, azotować da się prawie każdy materiał, ale cały proces ma na celu wytworzenie warstwy azotków na powierzchni i wytworzy, tyle że to właśnie azotki glinu mają najlepsze właściwości i jeśli w stali nie ma glinu to azotki już nie są tak twarde...

Można licytować, czy będzie gorzej o 5 czy 20% - bo prawie każda stal, którą się z sensem ładuje do pieca to ma wystarczającą ilość dodatków, żeby one dawały jakiś tam efekt.

Ale się rozpisaliśmy, a kolega chciał tylko, żeby po hartowaniu trzymały wymiar...

Chodziło mi o zmianę w ogóle, a nie że w takiej samej sztuce, choć przy skomplikowanych
detalach zdarzały mi się spore rozjazdy wymiarów. Wystarczy, że odrobinę inny materiał
(np z brzegu blachy odwęglony nieco albo z jakimś dodatkowym zgniotem), albo położenie w piecu inne.
A to co piszesz o azotowaniu, że tylko gatunki z aluminium, to w książkach tak piszą.
Praktyka jest inna i ma to sens.

Ja też myślę, że pomysł z łożyskiem będzie najprostszy.

ali23 pisze:

CFA pisze:Możesz podać jakiś przykład takiej stali?

np. N18K9M5T

To fakt, że prędkości chłodzenia mogą być małe, ale martenzyt (choć miękki) i tak powstaje. Nie pamiętam jak na wymiary wpływa późniejsze starzenie. Ale jednak zmiana wymiaru będzie. Jak ktoś robi wałek do ciasta, to dla niego zmiana o 0,1 jest nieznacząca,
a innemu przeszkadza 5 mikronów.
Tak przy okazji: jest trochę popularnych metod uzyskania na twardo wymiaru "prawie bez zmian" w obróbce cieplnej czy cieplno chemicznej. Ja np najczęściej stosuję: obróbka wstępna, ulepszanie na 30-35HRC, potem obróbka na gotowo, a potem niskotemperaturowe metody - np azotowanie jonowe max 250C. Kształty wykonane z tolerancją 0,016 zmieniają się minimalnie - w granicach 0,004-0,005.

Skrzydlaty pisze:NC

Strasznie śmieszne.

ali23 pisze:można też zrobić na gotowo zastosować stal która nie zmienia wymiarów przy hartowaniu...

Możesz podać jakiś przykład takiej stali?