Skoror kazdy z 96 detali musi byc osobno korygowany - wiec trzeba dla kazdego elementu wywolywac cykl, do ktorego bedziemy przekazywac parametry. Z tym, ze zmiennych jest duzo. Do dyspozycji istnieja R parametry, ale tych jest tylko 100 . Jest tez mozliwosc definiowania zmiennych a przede wszystkim tabel . W zwiazku z tym mozesz stworzyc dla kazdej operacji tabele zmiennych opisujaca pojedynczy parametr. Na poczatek mozna zalozyc ze wszystkie zmienne z tego samego paramateru dostaja wartosci domyslne ( np otwor fi 11 bedzie mial glebokosc 30mm . W tym celu tworzymy tabele DEF REAL gleb[i,j]
gdzie i - indeks palety 1..4 a j - indeks elementu na palecie. Oczywiscie wygodnie jest uzyc petli do wypelnienia takiej tabeli
for j=1 to 48;
gleb[1,j]=30;
gleb[2,j]=30
....
itd
To samo robimy z innymi potrzebnymi nam parametrami.
Potem uzywamy tych parametrow w wywolaniu cykli, a jesli trzeba cos skorygowac podajemy np gleb[3,35]=30.2, (paleta 3, detal 35 = glebokosc wiercenia 30.2).

Najlepsze jest to, ze tworzac te zmienne jako globalne mozemy wczytywac cale zestawy parametrow z gotowego pliku przygotowanego wczesniej podczas zaladunku detali na palete..
Oczywiscie zeby to wszystko sie udalo nalezaloby ustalic kilka danych maszynowycm, ktore pozwola na zdefiniowanie takiej ilosci zmiennych.

Wszystko to opisane jest w instrukcjach Siemensa
840D_PG
840D_PGA
840D_PGZ
do zdobycia na stronach Siemensa
http://www.automation.siemens.com/docon ... &scope=all