Tutaj znalazłem:

"Akurat jeśli chodzi o działanie kleju cyjanoakrylowego ( wszystkie kropelki, superglue i kiedyś Cyjanopan ) to nie jest on znacząco toksyczny. Co ważne - został on właśnie po to wynaleziony: do klejenia kości, zaklejania tętnic i ran. Wynalazek pamięta czasy końca II WŚ ale najszerzej stosowano go w Wietnamie. Sekret polega na tym, że w obecności wody momentalnie polimeryzuje ( z wytworzeniem ciepła ). Dlatego łatwo skleić palce, niedajboże usta czy inne zawierające wodę komórkową tkanki. Jego skuteczność w klejeniu innych materiałów jest tym większa im więcej wody jest w materiale i powietrzu. Dlatego warto chucać na sklejone przedmioty lub jeśli mają choćby minimalną wsiąkliwośc, nasączyć je wodą.

Do krwioobiegu klej ten się nie dostaje - nie zdążyłby, raczej tworzy długie ciągnące się włókna, które szybko wnikają wgłąb naczynia krwionośnego i szybko twardnieją. W przypadku naczyń włosowatych kończy się to mikromartwicą ( siniakiem ) w przypadku większych arterii - z czasem organizm poddaje je erozji za pomocą naturalnie wytwarzanych ketonów i rozpuszcza je - nigdy nie są to wielkie ilości, klej ten działa lokalnie - bez większego znaczenia dla ustroju. O wiele bardziej niebezpieczne jest picie i jedzenie z polietylenowych pojemników - w skali lat skutki tego mogą być znacznie poważniejsze."

Tu jeszcze ciekawy artykuł szycie vs klejenie.

Klej tkankowy (2 octyl- cjanoakrylat) umożliwia szybsze w porównaniu z tradycyjnym szyciem zamknięcie ciętych ran urazowych i chirurgicznych, zapewniając podobny wygląd kosmetyczny blizny

Tu
CYJANOAKRYLOWE KLEJE TKANKOWE W LECZENIU
SCHORZEŃ PRZEDNIEGO ODCINKA GAŁKI OCZNEJ

Co prawda "kropelka" to raczej metylowy albo etylowy 2-cyjanoakrylat (Loctite® 496- Cyjanoakrylan metylowy) co według:
"Pochodne o krótkich łańcuchach (metylowe, etylowe) wykazują bardziej nasilone
działanie toksyczne na tkanki, powodując zadrażnienie i stan zapalny"
nie wróży najlepiej ale znowu rany powierzchniowe skóry są stosunkowo mało ukrwione (porównując do mięśni) i niewielkie co zmniejsza oddziaływanie szkodliwe.

Podsumowując mimo że "kropelka" nie jest dedykowana do tego celu ja się nie boje.

Ta się zastanawiam nad tym co by było jakby zamiast plasterka na pocięte (skaleczone) palce sklejać skórę klejem cyjanoakrylowym? Śmieszne, straszne czy praktyczne?